Co św. Faustyna mówiła o Niedzieli Bożego Miłosierdzia?
W 2000 roku papież Jan Paweł II kanonizował Faustynę Kowalską i dodał Święto Miłosierdzia Bożego do oficjalnego kalendarza Kościoła. Święta Faustyna, która zmarła w 1938 roku, była członkinią Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia w Krakowie. Pochodziła z prostej i ubogiej rodziny rolniczej, miała tylko trzy lata podstawowego wykształcenia i wykonywała najskromniejsze prace w swoim klasztorze. Ale była także mistyczką, która miała przywilej posiadania wielu prywatnych objawień od naszego Pana. W posłuszeństwie swojej przełożonej i kierownikowi duchowemu zapisała te prywatne objawienia w sześciu zeszytach. Zeszyty te znane są dziś pod tytułem: Miłosierdzie Boże w duszy mojej: Dzienniczek świętej Marii Faustyny Kowalskiej. Orędzia zawarte w jej dzienniczku przedstawiają głęboką komunikację od Boga dla naszych czasów. Chociaż orędzi jest wiele, istnieje kilka nowych sposobów, w jakie Bóg wzywa nas do nowej formy pobożności.
Pierwszym sposobem jest medytacja nad obrazem Bożego Miłosierdzia. Święta Faustyna napisała o tym:
Wieczorem, kiedy byłam w celi, uprzytomniłam sobie Pana Jezusa obleczonego w szatę białą. Jedna ręka była podniesiona do błogosławieństwa, a druga dotykała szaty na piersiach. Z otworu szaty na piersi wychodziły dwa duże promienie, jeden czerwony, a drugi blady. W milczeniu wpatrywałam się w Pana; moją duszę ogarnął strach, ale i wielka radość. Po chwili Jezus powiedział do mnie: "Namaluj obraz według wzoru, który widzisz, z napisem: Jezu, ufam Tobie" (#47).
"Blady promień oznacza Wodę, która czyni dusze sprawiedliwymi; czerwony promień oznacza Krew, która jest życiem dusz. Te dwa promienie wypłynęły z głębi Mojego najczulszego Miłosierdzia w czasie, gdy Moje bolesne Serce zostało otwarte włócznią na Krzyżu.... Szczęśliwy jest ten, kto zamieszka w ich schronieniu, bo sprawiedliwa ręka Boga go nie powstrzyma" (nr 299).
Drugim sposobem jest nasz udział w uroczystości Bożego Miłosierdzia:
"W tym dniu (ósmego dnia Wielkanocy każdego roku) otwierają się głębiny Mojego czułego miłosierdzia. Wylewam całe morze łask na dusze, które się zbliżają do źródła miłosierdzia Mojego. Dusza, która pójdzie do spowiedzi i przyjmie Komunię Świętą, otrzyma całkowite przebaczenie grzechów i kary. W tym dniu wszystkie Boskie wrota, przez które płynie łaska, zostaną otwarte. Niech żadna dusza nie lęka się zbliżyć do Mnie, choćby jej grzechy były jak szkarłat. Moje miłosierdzie jest tak wielkie, że żaden umysł, czy to człowieka, czy anioła, nie będzie w stanie go zgłębić przez całą wieczność" (#699).
Trzecim sposobem jest odmawianie Koronki do Miłosierdzia Bożego:
Pewnego razu, gdy szłam korytarzem do kuchni, usłyszałam w duszy te słowa: "Odmawiaj nieustannie koronkę, której cię nauczyłem. Kto ją odmawiać będzie, dostąpi wielkiego miłosierdzia w godzinę śmierci. Kapłani będą ją polecać grzesznikom jako ostatnią nadzieję zbawienia. Nawet gdyby był grzesznik najbardziej zatwardziały, gdyby odmówił tę koronkę tylko raz, otrzymałby łaskę z Mojego nieskończonego miłosierdzia. Pragnę, aby cały świat poznał nieskończone miłosierdzie Moje. Pragnę udzielić niewyobrażalnych łask tym duszom, które ufają Mojemu miłosierdziu" (nr 687).
Czwartym sposobem jest uczczenie męki Jezusa o godzinie trzeciej:
O trzeciej godzinie błagaj Mojego miłosierdzia, szczególnie dla grzeszników; i, choćby tylko przez krótką chwilę, zanurz się w Mojej Męce, szczególnie w Moim opuszczeniu w chwili agonii. Jest to godzina wielkiego miłosierdzia dla całego świata. Pozwolę ci wejść w Mój śmiertelny smutek. W tej godzinie nie odmówię niczego duszy, która prosi Mnie na mocy Mojej Męki" (nr 1320).
Piątym sposobem jest ruch apostolski szerzący orędzie Bożego Miłosierdzia. Za życia Siostra Faustyna wierzyła, że Jezus wzywa ją do założenia nowego zgromadzenia, ale nigdy się to nie zmaterializowało. Niemniej jednak Jezus przemówił do niej w sposób, który ujawnił Jego pragnienie założenia tego "nowego zgromadzenia". Ponieważ formalne zgromadzenie zakonne nigdy nie zostało założone za jej życia, musimy patrzeć na zakładanie kolejnych zgromadzeń i ruchów apostolskich, które starają się szerzyć orędzie Bożego Miłosierdzia. Bóg wzywa każdego z nas nie tylko do przyjmowania Jego miłosierdzia, ale także do szerzenia tego miłosierdzia innym w sposób osobisty i zorganizowany.
Chociaż święta Faustyna zmarła w 1938 roku, powinniśmy postrzegać przesłania zawarte w jej Dzienniczku jako przesłania, których Bóg szczególnie pragnie, abyśmy się nauczyli i żyli nimi dzisiaj. Bóg działa powoli i metodycznie. Najpierw objawił te orędzia, następnie pozwolił na ich studiowanie przez Kościół przez dziesięciolecia, a następnie doprowadził papieża Jana Pawła do jej kanonizacji i ustanowienia powszechnego Święta Miłosierdzia w ostatnim dniu oktawy Wielkanocy w 2000 roku. Z tych powodów powinniśmy postrzegać je jako jedno z najnowszych i najistotniejszych nabożeństw w naszym życiu.
Obchodząc Niedzielę Miłosierdzia Bożego, zastanówmy się nad głębokim znaczeniem tej nowej formy nabożeństwa dla dzisiejszego Kościoła i świata. Bardziej niż kiedykolwiek potrzebujemy obfitego Bożego Miłosierdzia, które spłynie na nas z bram Nieba. Tylko w Niebie zrozumiemy pełną głębię Bożego Miłosierdzia. Na razie musimy zaufać wszystkiemu, co On objawił przez swoją pokorną służebnicę św. Faustynę i odpowiedzieć na prośby, które nam przez nią przekazał. Zaangażuj się w różne sposoby, w jakie Bóg wezwał nas do wzywania Jego Miłosierdzia i czyń to z taką energią i oddaniem, jakie możesz Mu ofiarować. Poniżej znajduje się modlitwa o godzinie 3, którą Jezus przekazał świętej Faustynie:
Modlitwa: Wygasłeś, Jezu, ale źródło życia wytrysnęło dla dusz, a ocean miłosierdzia otworzył się dla całego świata. O Źródło Życia, niezgłębione Miłosierdzie Boże, ogarnij cały świat i wylej się na nas (nr 1319). Jezu, ufam Tobie.
Źródło: media
