5 października: wspomnienie św. Faustyny Kowalskiej

Apostołka Bożego Miłosierdzia, Sekretarka Jezusa Miłosiernego, Prorok naszych czasów, wielki Mistyk, Mistrzyni życia duchowego - to określenia używane dla przedstawienia św. Faustyny. Dzięki tej skromnej zakonnicy Pan Jezus przypomniał biblijną prawdę o miłości miłosiernej Boga do każdego człowieka.

Helena Kowalska urodziła się 25 sierpnia 1905 roku we wsi Głogowiec jako trzecie spośród dziesięciorga dzieci w rodzinie Stanisława i Marianny Kowalskich. Kiedy miała dwa dni otrzymała chrzest święty w kościele parafialnym w Świnicach, a w wieku 9 lat przystąpiła do pierwszej Komunii świętej.
 
Edukacja przyszłej świętej trwała zaledwie trzy lata, po czym poszła na służbę do zamożnych rodzin w Aleksandrowie Łódzkim i Łodzi. Od siódmego roku życia odczuwała wezwanie do służby Bożej, ale rodzice nie wyrażali zgody na jej wstąpienie do klasztoru.
 
Przynaglona jednak wizją cierpiącego Chrystusa, w lipcu 1924 roku wyjechała do Warszawy, by szukać miejsca w klasztorze. Przez kolejny rok pracowała jako pomoc domowa, by zarobić na skromny posag. 1 sierpnia 1925 roku Helena wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia w Warszawie przy ul. Żytniej.

W Zgromadzeniu tym przeżyła 13 lat. Przez te lata przebywała w wielu domach, m.in. w Krakowie, Warszawie, Płocku i Wilnie. W tym czasie pełniła obowiązki kucharki, sprzedawczyni w sklepie z pieczywem, ogrodniczki i furtianki. Chorowała na gruźlicę płuc i przewodu pokarmowego, dlatego ponad 8 miesięcy spędziła w szpitalu na Prądniku w Krakowie.
 
Jednak to nie choroba była największym źródłem jej cierpienia. Większe cierpienia znosiła poprzez dobrowolną ofiarę za grzeszników i jako apostołka Bożego Miłosierdzia. Równocześnie Faustyna doświadczyła wielu nadzwyczajnych łask: objawień, ekstaz, daru bilokacji, ukrytych stygmatów, czytania w duszach ludzkich, mistycznych zrękowin i zaślubin.

Pan Jezus nie tylko ukazał Siostrze Faustynie głębię swego miłosierdzia, ale także przekazał nowe formy kultu: obraz z podpisem „Jezu, ufam Tobie”, święto Miłosierdzia, Koronkę do Miłosierdzia Bożego i modlitwę w chwili Jego konania na krzyżu, zwaną Godziną Miłosierdzia.
 
Do każdej z nich, a także do głoszenia orędzia Miłosierdzia przywiązał wielkie obietnice pod warunkiem troski o postawę zaufania Bogu, czyli pełnienia Jego woli, oraz świadczenia miłosierdzia bliźnim.

Siostra Faustyna Kowalska zmarła 5 października 1938 roku w klasztorze w Krakowie - Łagiewnikach mając zaledwie 33 lata. Z jej charyzmatu i doświadczenia mistycznego zrodził się Apostolski Ruch Bożego Miłosierdzia, który kontynuuje jej misję, głosząc światu orędzie Miłosierdzia poprzez świadectwo życia, czyny, słowa i modlitwę.

18 kwietnia 1993 roku Ojciec Święty bł. Jan Paweł II wyniósł ją do chwały ołtarzy, a 30 kwietnia 2000 roku zaliczył do grona świętych Kościoła. Jej relikwie znajdują się w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie - Łagiewnikach.

Św. Faustyna jest „darem Boga dla naszych czasów”. Jest także wielkim mistykiem, mistrzynią życia duchowego, prorokiem, który przypomina prawdę o miłości miłosiernej Boga i wzywa do głoszenia jej światu świadectwem życia, czynem, słowem i modlitwą.

Dziś św. Faustyna należy do grona najbardziej znanych i lubianych świętych w Kościele powszechnym.

Agata Bruchwald
Źródło: faustyna.pl