3 maja - uroczystość Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski i święto Konstytucji 3 maja

3 maja, w Polsce, jest dniem w którym obchodzimy dwa bardzo ważne święta: uroczystość Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski i święto narodowe czyli rocznicę ustanowienia Konstytucji 3 maja w 1791 roku.

Uroczystość Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski

W jednej z pieśni jaka wybrzmiewa dziś w naszych kościołach śpiewamy:

"Z dawna Polski Tyś Królową, Maryjo!
Ty za nami przemów słowo, Maryjo!
ociemniałym podaj rękę,
niewytrwałym skracaj mękę,
Twe Królestwo weź w porękę, Maryjo!"
 
Maryję na Królową Polski koronował król Jan Kazimierz 1 kwietnia 1656 roku przed obliczem Matki Bożej Łaskawej we Lwowie. Mszę świętą sprawował nuncjusz papieski Piotr Vidoni w chwili Przemienienia, Jan Kazimierz zszedł z tronu, złożył berło i koronę. Potem padł na kolana i zwrócił się do Matki Boskiej słowami: „Wielka Boga - Człowieka Matko, Najświętsza Dziewico”. Po czym ogłosił Matkę Boga szczególną Patronką Królestwa Polskiego.

Koronacja Matki Bożej na Królową Polski odbyła się w trudnym okresie dla naszego narodu. Kraj był skłócony wewnętrznie jak również został napadnięty przez Rosję, Turcję oraz Szwecję. Niespełna pół roku wcześniej Szwedzi bezskutecznie próbowali zdobyć Jasną Górę. Stąd też, mimo że akt oddania został wypowiedziany we Lwowie, zdecydowano, że najlepszym obrazem Królowej Polski będzie wizerunek Pani Częstochowskiej. Koronacji papieskimi koronami dokonano dnia 8 września 1717 roku.

Oficjalnie Matka Boża Królową Polski jest dopiero od 1656 roku, czyli od zwycięstwa odniesionego nad Szwedami, jednak tytuł ten znany był już wiele lat przed panowaniem Jana Kazimierza. Informacje mówiące o tym pochodzą z drugiej połowy XIV wieku. Jako pierwszy Matkę Bożą Królową Polski i Polaków nazywał Grzegorz z Sambora.
Ojciec Święty Jan XXIII Matkę Bożą ogłosił główną patronką Polski oraz niebieską Opiekunką naszego narodu.

Święto Konstytucji 3 Maja

3 maja 1791 roku w Polsce uchwalono pierwszą w Europie, drugą w świecie (pierwszą uchwalono w Stanach Zjednoczonych w 1787 r.) ustawę zasadniczą. Konstytucja znosiła podział klasowy między szlachtą i mieszczaństwem, a chłopom dawała ochronę państwa. Ustawa znosiła liberum veto.

Już w dniu uchwalenia konstytucji, dzień 3 maja uznano za święto narodowe. Jakiekolwiek obchody tego święta były zakazane w latach zaborów. W dniu 3 maja 1919 roku, po 123 latach zaborów, Polacy po raz pierwszy mogli, od lat, cieszyć się tym świętem. Dzień ten opisał, w swoich pamiętnikach, amerykański dyplomata Arthur Bliss Line (1894- 1956), który był wtedy w Warszawie. Tak wspomina ten dzień:

„Rzadko kiedy byłem świadkiem tak żywiołowego entuzjazmu ludzi, jak wtedy, gdy tłumy warszawiaków świętowały dzień Konstytucji 3 maja w roku 1919. Polacy nareszcie wyzwolili się spod panowania Rosjan, Niemców i Austro - Węgier. Otwarte okna w domach Warszawy były tego wiosennego dnia udekorowane dla podkreślenia świątecznego nastroju. Tysiące ludzi z okrzykami „Niech żyje wolna Polska” gromadziły się na ulicach. Tłumy zebrały się pod Cytadelą, dawnym carskim więzieniem dla polskich patriotów”.
 
Święto zdelegalizowali Niemcy i Rosjanie w czasie II wojny światowej. Kolejna delegalizacja święta nastąpiła w 1951 roku. Dokonał jej komunistyczny rząd. W 1990 roku dzień 3 maja ponownie jest oficjalnym świętem narodowym. W tym dniu Polacy jako wyraz patriotyzmu wywieszają biało - czerwone flagi.
 
Agata Bruchwald