Bł. Stanisław Tymoteusz Trojanowski – franciszkanin zamęczony w Auschwitz
Całe życie zakonne spędził w Niepokalanowie, gdzie pracował głównie przy wysyłce „Rycerza Niepokalanej” oraz jako opiekun chorych braci. Cieszył się dużym zaufaniem przełożonego - o. Maksymiliana Kolbego. Aresztowany przez hitlerowców w październiku 1941 r. został wywieziony na Pawiak, a potem do Oświęcimia, gdzie zmarł na zapalenie płuc.
Stanisław Trojanowski urodził się w 29 lipca 1908 r. we wsi Sadłowo koło Sierpca na Mazowszu. Po śmierci ojca podczas I wojny światowej musiał porzucić naukę w szkole powszechnej i podjąć pracę pomagając matce w utrzymaniu rodziny.
W marcu 1930 r. wstąpił do klasztoru franciszkanów w Niepokalanowie. W następnym roku rozpoczął nowicjat i przybrał imię zakonne Tymoteusz.
W lutym 1935 r. złożył pierwsze śluby zakonne, a niemal dokładnie trzy lata później - śluby wieczyste.
Zajmował się kolportażem „Rycerza Niepokalanej”, wkrótce został kierownikiem działu odpowiedzialnego za jego rozprowadzanie. Pracował też w dziale rolniczym i koszykarskim oraz jako opiekun chorych braci w infirmerii.
Gdy rozpoczęła się II wojna światowa, mimo możliwości ewakuacji, pozostał wraz z innymi zakonnikami w klasztorze. Po wkroczeniu Niemców do Niepokalanowa został aresztowany w październiku 1941 r. i przewieziony z grupą współbraci na Pawiak. Postawiono im zarzut „czytania zrzucanych z samolotu, zakazanych ulotek”, do którego się nie przyznali.
W styczniu 1942 r. trafił do niemieckiego obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau. Był wyznaczany różnych prac - transportu materiałów budowlanych, kopania żwiru, przebierania brukwi.
Głodzony i zamęczony pracą w dwudziestostopniowym mrozie zachorował na zapalenie płuc. Na obowiązkowych apelach, podczas których liczono więźniów, także tych ciężko chorych, leżał pod ścianą baraku, gdyż nie miał siły stać.
Zmarł 28 lutego 1942 r. w szpitalu obozowym.
W 1999 r. papież Jan Paweł II beatyfikował br. Tymoteusza w grupie 108 błogosławionych męczenników.
Paweł Brojek
źródło i fot.: franciszkanie.pl
Źródło: prawy.pl