„Franco i Salazar. Europejscy dyktatorzy”

Francisco Franco uratował Hiszpanię przed zalewem bolszewickiej dziczy, krwawym terrorem komunistycznej dyktatury, głodem i zapaścią cywilizacyjną wywołaną realizacją marksistowskich urojeń gospodarczych. Dziś podobnie jak António Salazar przeklinany jest przez władze rodzimego kraju, a na sprawiedliwy osąd może liczyć tylko w Polsce.

Niewątpliwie głosem rozsądku w lewackim skowycie o Franco i Salazarze jest wybór tekstów „Franco i Salazar. Europejscy dyktatorzy” wydany nakładem wydawnictwa Von Borowiecky.

Maciej Słęcki i Bohdan Szklarski w swoim wstępie przybliżyli metodologie wyboru tekstów do publikacji. Piotr Tarczyński w swoim artykule zdefiniował autorytaryzm. Przybliżył ideologię i rzeczywistość polityczną, społeczną i gospodarczą iberyjskiego autorytaryzmu. Omówił rolę jednostki, instytucji, sił zbrojnych, przywódcy w systemie autorytarnym.

Paweł Skibiński opisał przyczyny wojny domowej w Hiszpanii 1936-1939, zwracając uwagę na niestabilność systemu politycznego, znaczenie antydemokratycznych ugrupowań komunistycznych i anarchistycznych, totalitarne dążenia hiszpańskiej lewicy, konflikty regionalne, eskalacje przemocy, role elit politycznych, sytuacje międzynarodową, konflikty ekonomiczne, społeczne, polityczne, religijne, agresje bezbożnictwa i prześladowania katolików, słabość prawicy.

Losy Hiszpanii Frankistowskiej w latach 1939-1975 przybliżył czytelnikom Tadeusz Miłkowski. Mikołowski w swoim artykule zwrócił uwagę na ideologię narodowo katolicką, politykę Hiszpanii w czasie II wojny światowej, konflikty wewnętrzne między frankistami, niepowodzenia gospodarcze dyktatury i późniejszy sukces gospodarczy, ostatnie lata reżimu.

Adam Wielomski opisał doktrynę polityczną frankistowskiej Hiszpanii, kładąc szczególny nacisk na: karlizm, madrycki autorytaryzm, nacjonalizm pokolenia 98, ideologie Falangi. W swych rozważaniach Wielomski opisał polityczną role frankizmu, katolicyzmu, nacjonalizmu, w Hiszpanii.

Bartłomiej Różycki przybliżył czytelnikom kulisy formalnych i nieformalnych relacji frankistowskiej Hiszpanii z PRL. Oficjalną propagandę nienawiści PRL wobec frankistowskiej Hiszpanii, wsparcie PRL dla hiszpańskich komunistów, rozpoczęcie wymiany gospodarczej między PRL a Hiszpanią w połowie lat 60., nawiązanie relacji politycznych w początkach lat 70. Piotr Tarczyński przygotował w drugim swoim teście kalendarium wydarzeń w Hiszpanii w XX wieku.

W części drugiej „Franco i Salazar. Europejscy dyktatorzy” poświęconej Portugalii Marek Bankowicz opisał postać António Salazara twórcy i ideologa portugalskiego autorytaryzmu. Selim Chazbijewicz politykę Salazara. Jacek Bartyzel przybliżył czytelnikom ideowe implikacje idei Salazara, nacjonalizm, integryzm, katolicyzm, i konserwatyzm. Anna Łabno swój tekst poświęciła konstytucji portugalskiej z 1933 roku, z uwzględnieniem portugalskiego konstytucjonalizmu z XIX wieku i konstytucji z 1911 roku. Adam Wielomski opisał w swoim tekście stosunek prawdziwych portugalskich faszystów do dyktatury Salazara. Arkadiusz Meller przybliżył czytelnikom stosunek polskich narodowców w połowie lat 30. do dyktatury Salazara. Ostatnim tekstem w zbiorze jest kalendarium wydarzeń w Portugalii w XX wieku pióra Piotra Tarczyńskiego.

Jan Bodakowski

WESPRZYJ NAS!

Pobierz bezpłatny program do rozliczania PIT-ów, który za Ciebie wypełni zeznanie podatkowe, a 1 % przekażesz automatycznie dla naszego wydawcy, Fundacji SOS - Obrony Poczętego Życia:

 
Działania Fundacji można także wesprzeć wpłacając pieniądze na konto: 32 1140 1010 0000 4777 8600 1001 lub skorzystać z szybkiej wpłaty przez internet >>