Mapa drogowa gruntownej reformy w ochronie zdrowia

Na wczorajszym posiedzeniu Rady Ministrów, minister zdrowia Konstanty Radziwiłł przedstawił swoistą mapę drogową reformy w ochronie zdrowia, która ma się rozpocząć od połowy 2017 roku. Ta mapa drogowa składa się z 5 priorytetów: pierwszy to budowa sprawnego systemu zarządzania powszechnie dostępnej służby zdrowia, drugi to sieć szpitali, trzeci- sukcesywne zwiększanie nakładów na zdrowie do 6% PKB w 2025 roku, czwarty- nowa podstawowa opieka zdrowotna, wreszcie priorytet piąty – powołanie urzędu zdrowia publicznego. Realizacja pierwszego priorytetu to z jednej strony likwidacja dotychczasowego Narodowego Funduszu Zdrowia i przeniesienie jego kompetencji do ministerstwa zdrowia oraz wojewódzkich urzędów zdrowia będących administracją podległą wojewodzie, z drugiej natomiast wprowadzenie powszechnej dostępności do świadczeń wszystkim zamieszkałym na terytorium naszego kraju. Zamiast Funduszu zostanie stworzony Państwowy Fundusz Celowy „Zdrowie” będący częścią budżetu państwa i w związku z tym środki finansujące ochronę zdrowia staną się ponownie środkami budżetowymi ze wszystkimi tego konsekwencjami w szczególności będą podlegały kontroli budżetowej. Drugi priorytet to zbudowanie sieci szpitali składających się ze szpitali podstawowych I, II i III stopnia oraz specjalistycznych (onkologicznych, pediatrycznych i Instytutów). Szpitale I stopnia do generalnie kilkuoddziałowe szpitale powiatowe, drugi to szpitale specjalistyczne o charakterze wojewódzkim, trzeci to szpitale kliniczne i o podobnym charakterze. Zmieni się także sposób finansowania szpitali w części będą „zabudżetowane” (w ok. 70%) czyli dostaną zryczałtowane środki na leczenie pacjentów określonych zakresach, pozostała część finansowania będzie miała charakter elastyczny oparty na metodzie konkursowej. Trzeci priorytet to zwiększanie nakładów na zdrowie, mierzone udziałem publicznych wydatków zdrowotnych w PKB, z obecnego poziomu wynoszącego około 4,8% PKB (w tym 0,27% PKB wydatków samorządów na zdrowie) do poziomu 6% PKB w ciągu najbliższych 10 lat, a więc po mniej więcej 0,2% PKB rocznie. Czwarty priorytet to zbudowanie nowej podstawowej opieki zdrowotnej składającej się z tzw. zespołów podstawowej opieki zdrowotnej gdzie przy utrzymaniu samodzielności organizacyjnej i finansowej współpracować w leczeniu pacjentów będą ze sobą lekarz, pielęgniarka, położna i dietetyk. Zespoły POZ będą także koordynować poruszanie się pacjentów po systemie opieki zdrowotnej i zbierać informacje na temat historii leczenia pacjentów, którzy uzyskali pomoc w szpitalach i przychodniach specjalistycznych. Zmieni się także finansowanie POZ w tzw. części kapitacyjnej (na głowę zarejestrowanego w przychodni pacjenta) będzie wyodrębniona stawka podstawowa ale także dodatek motywacyjny za profilaktykę i promocję zdrowia oraz dodatek za opiekę nad przewlekle chorymi. Oprócz tego POZ będzie otrzymywał tzw. część powierzoną finansowania, przeznaczoną na badania diagnostyczne pacjentów i ambulatoryjną opiekę specjalistyczną z których będzie się musiał rozliczać. Z kolei priorytet piąty to zbudowanie Urzędu Zdrowia Publicznego z dotychczasowych instytucji i programów funkcjonujących w ochronie zdrowia tj. Narodowego Instytutu Zdrowia Publicznego, Państwowego zakładu Higieny, Państwowej Inspekcji Sanitarnej, części profilaktycznej należącej dzisiaj do NFZ, Krajowego centrum ds. AIDS, Narodowego Programu Zdrowia, Państwowej Agencji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych i Krajowego Biura ds. Przeciwdziałania Narkomanii. Priorytet I i IV będą realizowane już od połowy 2017 roku, trzy pozostałe od stycznia 2018 roku ale odpowiednio wcześniej będzie musiał być przyjęty przez Parlament cały pakiet zmian legislacyjnych.