Chyba nie ma wyjścia, trzeba czekać na odejście prezesa Rzeplińskiego

Wysłuchałem wczoraj wypowiedzi prezesa Trybunału Konstytucyjnego i sędziów sprawozdawców uzasadniających wyrok TK w sprawie ustawy o Trybunale Konstytucyjnym (choć w świetle głosów odrębnych 3 sędziów to nie jest wyrok, o czym później) i dochodzę do wniosku, że nie ma innego wyjścia jak poczekanie do grudnia tego roku, kiedy wygaśnie mandat sędziowski Andrzeja Rzeplińskiego.

Trybunał, a w zasadzie jego 9 sędziów (bowiem jak wspomniałem 3 sędziów zgłosiło zdania odrębne) ogłosiło swoje stanowisko, w którym kwestionują jako niekonstytucyjne: - zasadę badania wniosków wpływających do TK w kolejności wpływu, - możliwość blokowania wyroku wydanego przez pełny skład przez 4 sędziów. - kierowania wniosku przez prezesa TK o opublikowanie wyroku do premiera, - wyłączenie wyroku TK z 9 marca 2016 z obowiązku publikacji w Dzienniku Ustaw, - uzależnienie wydawania wyroków przez TK od obecności Prokuratora Generalnego na rozprawie, - zobowiązanie prezesa TK do dopuszczenia do orzekania trzech sędziów wybranych przez obecny Sejm i zaprzysiężonych przez prezydenta.

Ustawę bez powyższych zapisów TK uznał za konstytucyjną, choć wnioskodawcy (posłowie PO, Nowoczesnej, PSL-u i Rzecznik Praw Obywatelskich), kwestionowali jej konstytucyjność ze względu na tryb jej uchwalenia.

Duże wrażenie powinno jednak zrobić na opinii publicznej uzasadnienie głosów odrębnych zgłoszonych przez sędziów TK: Julię Przyłęską, Zbigniewa Jędrzejewskiego i Piotra Pszczółkowskiego.

Sędzia Julia Przyłęska nie wypowiedziała się w sprawie meritum czyli ustawy o TK ale w sprawie procedury, jej zdaniem TK nie mógł pominąć grudniowej nowelizacji ustawy o Trybunale, a sprawa nie powinna być rozstrzygana na posiedzeniu niejawnym (decyzja o tym została podjęta przez 10 sędziów, a wczorajszy skład orzekający liczył już 12 sędziów, w tej sytuacji wczorajsze „orzeczenie” nie może być honorowane przez organy państwa.

Sędzia Zbigniew Jędrzejewski kwestionował niewłączenie do składu orzekającego sędziów 3 wybranych w grudniu 2015 roku, stwierdził, że ustawa o TK powinna być rozstrzygana w przynajmniej w 13 osobowym składzie (orzekał w 12 osobowym), a także termin rozprawy (wniosek do TK skierowano 2 sierpnia, termin zbadania sprawy prezes wyznaczył na 11 sierpnia), co nie pozwoliło na zajęcie stanowiska w tej sprawie rządowi, Sejmowi i Prokuratorowi Generalnemu), w konsekwencji rozstrzygnięcie TK zostało wydane z rażącym naruszeniem ustawy o TK i Konstytucji RP.

Sędzia Piotr Pszczółkowski także kwestionował skład TK, jego zdaniem postępowanie przed Trybunałem powinno odbywać się w oparciu o ustawę o TK z grudnia 2015 roku i nie mogło odbywać się w trybie niejawnym, ponieważ w ustawie znajdowały się zapisy nigdy wcześniej nie oceniane przez TK (np. prawo sprzeciwu 4 sędziów wobec projektu wyroku wydanego w pełnym składzie) co uniemożliwiało rozstrzyganie w tym trybie.

Jeżeli tego kalibru zarzuty nie robią wrażenia na prezesie Rzeplińskim i jego kilku kolegach, to oznacza, że przestali oni być sędziami, a stali się politykami, którzy chcą walczyć z obecną większością parlamentarną wykorzystując do tego Trybunał Konstytucyjny.

Zresztą jak można przeczytać na portalach społecznościowych murem za prezesem Rzeplińskim stoi tylko piątka sędziów wybranych przez poprzednią większość parlamentarną, pozostała trójka odnosi się do jego poczynań z dużą rezerwą, i nie chce uczestniczyć w jego politycznych szarżach (co oznacza, że za sanacją działalności TK jest pozostała 6 sędziów a razem z trójką niedopuszczanych do rozstrzygania jest aż 9).

Jest więc to dobry sygnał na przyszłość, odejście prezesa Rzeplińskiego w grudniu tego roku pozwoli na wybór nowego prezesa przez prezydenta (z 3 kandydatów zgłoszonych przez Zgromadzenie Ogólne sędziów TK), a tak powołany nowy prezes jak można przypuszczać będzie chciał wycofać TK z prowadzenia walki z obecną większością parlamentarną, a wprowadzić go na drogę pilnowania konstytucyjności uchwalanej przez nią ustaw.