Alfred Kinsey i Margaret Mead fałszywi prorocy rewolucji seksualnej

Jednym z wielu dowodów na szkodliwość rewolucji seksualnej są postacie proroków tej patologii - Alfreda Kinseya i Margaret Mead. Ich poglądy wyrosłe z niemoralnego życia i ich wkład w zniszczenie zachodniej cywilizacji opisał Michael Jones na kartach swej pracy ,,Zdeprawowani moderniści" wydanej przez wydawnictwo Wektory.

Margaret Mead uważana jest, wbrew swej naukowej nierzetelności, za wybitnego antropologa, autorytet we wszystkich dziedzinach, intelektualistę który ukształtował nowy model wychowania. Prace Mead o kulturze tubylców z Samoa miały udowadniać szkodliwość zachodniej moralności. W rzeczywistości ,,Mead w dużym stopniu fałszywie przedstawiła kulturę i charakter Samoa". Swoje rewolucyjne tezy Mead oparła na obserwacji tubylców na wyspie w latach 1925-1926. W tym czasie badaczka nie znała nawet języka tubylców.

Według Mead Samoańczycy wolni byli od destruktywnego wpływu zachodniej kultury i moralności. Dzięki tej rzekomej wolności nie znali problemów, z którymi miała się borykać zachodnia cywilizacja. Życie Samoańczyków miało upływać w radości, prostocie i w czerpaniu przyjemności z seksu - nie było problemu przemocy seksualnej. Wizje kreowane przez Mead zachwyciły lewicowych intelektualistów.

Tezy zawarte w pracach Mead głosiły, że Samoańczycy odrzucają romantyczną miłość, wierność i monogamie, dzięki czemu czerpią pełną radość z seksu. Normą wśród Samoańczyków miał być homoseksualizm. Dzieci wychowywać miał kolektyw a nie biologiczni rodzice - dzieci nie odczuwają więzów z biologicznymi rodzicami.

W rzeczywistości, według rzetelnych badań Dereka Freemana na Samoa, Mead napisała kompletne bzdury. Na Samoa nie było swobody seksualnej, ceniono dziewictwo kobiet (dbały o to same kobiety i ich bracia), cudzołóstwo karane było śmiercią lub okaleczeniem, i konfiskatą mienia, przemoc seksualna była codziennością.

Alfred Kinsey był entomologiem. Uznawał, że dewiacje są motorem postępu społecznego i rozwoju biologicznego. Od 1938 roku poświecił się badaniu dewiacji seksualnych. Homoseksualizm uznawał za doskonałą formę seksualności. Swoje teorie oparł na nierzetelnie przeprowadzonych badaniach - błędy wytykał mu Abraham Masolw. Teorie Kinseya zawarte w jego raporcie stały się uzasadnieniem dla rewolucji seksualnej.

Homoseksualista Kinsey w czasie swoich eksperymentów dopuszczał do molestowania i gwałcenia dzieci, w tym i niemowlaków. Kinsey jako orgazm u poddawanych eksperymentom niemowlaków opisywał: drgawki, jęczenie, płacz, ból, przerażenie i utratę przytomności. Tezy o potrzebach seksualnych dzieci Kinsey oparł na relacjach pedofilów. O tych zbrodniach i innych wyczynach Kinseya pisała również Judith Reisman.

Jan Bodakowski

© WSZYSTKIE PRAWA DO TEKSTU ZASTRZEŻONE. Możesz udostępniać tekst w serwisach społecznościowych, ale zabronione jest kopiowanie tekstu w części lub całości przez inne redakcje i serwisy internetowe bez zgody redakcji pod groźbą kary i może być ścigane prawnie.