Irlandia potrzebuje cudu na miarę cudu w Dunkierce

100 dni pozostało do 25 maja, przypuszczalnej daty referendum w sposób skandaliczny domagającego się od nas, Irlandczyków, usunięcia 8 poprawki, ważnej dla ochrony dzieci przed narodzeniem. To jest walka nie tylko o dzieci, ale również o duszę Irlandii. Mija prawie 80 lat od ewakuacji Dunkierki, znanej w tamtych czasach jako „Cud w Dunkierce”. Brytyjska armia, złożona z wielu Irlandczyków, została przygwożdżona na plażach północnej Francji. Wojsko zostało otoczone przez groźną armię niemiecką oraz Ocean. Kiedy pętla się zaciskała, niemieckie samoloty latały nad otoczonymi i zrzucały bomby. Żołnierze modlili się, a wraz z nimi wszyscy w domach, którzy usłyszeli w radio o ich rozpaczliwym położeniu. Kluczowym było przemówienie króla Jerzego VI, który na falach radiowych zwrócił się z orędziem do narodu, zarządzając Narodowy Dzień Modlitw o Ocalenie Armii. W historii utrwalił się dzień 26 maja, kiedy to każdy kościół i każda kaplica w Wielkiej Brytanii zapełniła się wiernymi. Historia odnotowuje także heroiczną postawę mieszkańców rejonów nabrzeżnych, którzy zawierzając Bogu, podnieśli żagle w ponad 900 małych łodziach znajdujących się na Kanale Angielskim, stawiając czoło kulom i bombom, aby w cudowny sposób uratować 338 226 spośród uwięzionych w pułapce żołnierzy. W dziejach odnotowano także liczne nieoczekiwane wydarzenia, które pomogły w ewakuacji, a które zostały uznane za odpowiedź na wznoszone do Boga modlitwy. Nienarodzone dzieci w Irlandii są osaczone przez siły, które wydają się być nie do pokonania, siły w postaci rządu i większości naszych przedstawicieli w parlamencie, w postaci mediów, w postaci wielkiego kapitału. Potrzebujemy cudu! My naród irlandzki potrzebujemy mieć wolę stawienia czoła kulom i bombom krytycyzmu i społecznego ostracyzmu, a nasza praca musi być zakorzeniona w modlitwie, zarówno prywatnej, jak i wspólnotowej – Mszy Świętej, Adoracji Pana Jezusa w Najświętszym Sakramencie, poście, wyrzeczeniach oraz wielu, wielu odmawianych dziesiątkach różańca. Ale tak jak w przypadku Dunkierki, musimy również ofiarować modlitwę publiczną. To właśnie dlatego organizujemy Krucjatę Różańcową w intencji Życia i Wiary. Niedziela 18 marca została wybrana, ponieważ jest to dzień łączący święta św. Patryka, patrona Irlandii, oraz św. Józefa, patrona Kościoła Powszechnego (19 marca). 18 marca zgromadzimy się wraz z naszymi księżmi, biskupami oraz wiernymi w całej Irlandii w miejscach polowych Mszy Świętych, klasztorach, przy krzyżach papieskich, figurach naszych świętych oraz innych świętych miejscach, aby modlić się jako naród, aby modlić się z naszymi świętymi oraz duszami niebiańskimi, które niegdyś uczestniczyły w odprawianych w tych miejscach Mszach Świętych, modlić się do Jezusa Chrystusa Króla Irlandii oraz Najświętszej Dziewicy Królowej Irlandii, w intencji ochrony naszych maleńkich sióstr i braci. Ponadto prosimy o modlitwę i post również w intencji naszego Sądu Najwyższego. Państwo złożyło apelację na „wyrok Humphrey'a” ["Humphrey Judgement"] z 2017 roku, który zgodnie z prawem uznał nienarodzone dziecko za dziecko posiadające pełnię praw gwarantowanych w Irlandzkiej Konstytucji poza 8 poprawką. Nasi sędziowie zostali poproszeni przez państwo, aby obalili ten wyrok. Przesłuchania zaczęły się 22 lutego. Kathy Sinnott Tłumaczenie: Anna Wiejak