Polskie "ślady" przeciwnika Małego Kaprala

Powszechnie uważa się, że świat należy do ludzi młodych, a starsi mogą najwyżej służyć im radą choć i w tym przypadku bywa różnie. Niejednokrotnie jednak osoby w podeszłym wieku zaskakiwały innych swoją pomysłowością, talentem oraz działaniami. Dziś kilka słów  o człowieku, który dla Polaków żyjących w jego czasach był wrogiem, a jako starszy  pan osobiście brał udział w bitwach i przyczynił się do klęski Napoleona Bonaparte w bitwie pod Waterloo. Nie mówię o nikim innym jak o Gebhardzie Leberechcie Blücherze. Przyszły przeciwnik Małego Kaprala urodził się 16 grudnia 1742 roku w Rostowie na terenie Meklemburgii. W wieku zaledwie 14 lat wstąpił do armii szwedzkiej i brał udział w wojnie siedmioletniej. W 1760 roku trafił do pruskiej niewoli, tam jednak wywarł ogromne wrażenie, że zaproponowano mu wstąpienie do armii. Na nieszczęście dla Blüchera okazało się, że jego zwierzchnikom nie do końca podoba się jego tryb życia, bohater tej opowieści nie odmawiał sobie towarzystwa pań i grania o pieniądze. W słynącej z karności i dyscypliny pruskiej armii takie zachowanie wywoływało zgorszenie, Blüchera pomijano w awansach. Wskutek narastających konfliktów Blücher opuścił pruską armię w 1773 roku i całkowicie poświęcił się życiu ziemianina. Dokładnie 10 lat później powrócił jednak do wojska, tym razem w stopniu majora. Kolejnych 10 lat później Blücher toczył walki z ogarniętą rewolucją Francją, w 1795 roku otrzymał rangę generała - majora. 10 lat później (niesamowite, jak ,,cykliczne" było życie Blüchera! ), w 1805 roku napisał "Myśli o organizacji armii narodowej", zaś rok później walczył z Napoleonem. Co ciekawe, w przeciwieństwie do wielu pruskich dowódców, Blücherowi nigdy nie zarzucono tchórzostwa. Największe zwycięstwa Blüchera przypadły w okolice jego 70 urodzin. Wtedy to odniósł wygrał bitwy pod Lipskiem i Legnicą w 1813. W 1815 brał też udział w bitwie pod Waterloo. Walczył osobiście, wskutek śmiałych szarż nazywany był ,,Marszałkiem Naprzód". Zmarł w 1819 roku, jego mauzoleum znajduje się  w Krobielowicach, w województwie dolnośląskim. Po kongresie otrzymał pałac w Krobielowicach. W historii zapisał się  jako ekscentryczny dowódca armii pruskiej w bitwie pod Waterloo, Kaczawą, Lipskiem, Budziszynem, Lützen, Brienne-le-Château, Craonne, Laon,  Jego małżonka  została pochowana pod posadzką miasteckiego kościoła na terenie obecnego województwa pomorskiego. Fot. Wikipedia