Powstaniec śląski, działacz narodowy, ofiara eksperymentów pseudomedycznych

Jan Mrozek działał w Towarzystwie Gimnastycznym „Sokół”, brał udział we wszystkich powstaniach śląskich. Z powodu będącej „solą w oku” działalności był przez zaborcę szykanowany, tracił pracę. Ostatecznie Niemcy dokonali swej zemsty podczas II wojny światowej. Jan Mrozek urodził się 27 lipca 1885 r. w Świętochłowicach na Górnym Śląsku w rodzinie górnika. Po ukończeniu szkoły powszechnej poszedł w ślady ojca i podjął pracę w kopalni „Deutschland”. Po wypadku, któremu uległ, zatrudnił się jako praktykant w Urzędzie Gminnym w Świętochłowicach. Działał w Towarzystwie Gimnastycznym „Sokół”, znalazł się w składzie rady lokalnego gniazda tej organizacji w Królewskiej Hucie. Za przynależność do polskich organizacji stracił pracę w urzędzie. Po ukończeniu szkoły handlowej w Królewskiej Hucie pracował jako referent w banku ludowym, a następnie w banku wymiany w Mysłowicach. Od 1908 r. zasiadał we władzach okręgu śląskiego „Sokoła”. Ciągle zaangażowany w działalność patriotyczną, ponownie stracił pracę. W 1912 r. podjął pracę jako robotnik w Fabryce Wagonów i Mostów w Królewskiej Hucie. Po wybuchu I wojny światowej został wcielony do armii pruskiej. Po jej zakończeniu wszedł w skład Komitetu Polskiego, przekształconego później w Radę Ludową. W grudniu 1918 r. był delegatem na polski Sejm Dzielnicowy w Poznaniu. W 1919 r. zorganizował i stanął na czele Polskiej Organizacji Wojskowej Górnego Śląska na terenie Królewskiej Huty. Szykanowany przez Niemców rewizjami, zagrożony aresztowaniem, na kilka miesięcy przeniósł się do Sosnowca. Brał udział we wszystkich powstaniach śląskich. W czasie kampanii plebiscytowej współpracował z Wojciechem Korfantym. Po podziale Śląska przez pewien czas pracował urzędzie wojewódzkim w Katowicach, by w 1924 r. na stałe powrócić do Królewskiej Huty. Był współzałożycielem Związku Obrony Kresów Zachodnich oraz działaczem Związku Powstańców Śląskich. Po wybuchu II wojny światowej aresztowany przez gestapo w styczniu 1940 r., przebywał w więzieniach w Chorzowie i w Bytomiu, skąd został przetransportowany do obozu koncentracyjnego w Dachau. W lipcu 1941 r. osadzono go w obozie koncentracyjnym Buchenwaldu, gdzie po dwóch miesiącach zmarł wskutek pseudomedycznych eksperymentów. Jan Mrozek był odznaczony m.in. Krzyżem Niepodległości i Medalem Niepodległości. Źródło: poczetchorzowian.pl