Artysta urodził się w wiosce Laskowo-Głuchy pod Radzyminem. W Warszawie ukończył gimnazjum, ale przerwał naukę w piątej klasie i wstąpił do prywatnej szkoły malarskiej. Malarstwo studiował potem w Krakowie, we Włoszech i w Belgii.

W wieku 21 lat wyjechał z kraju i już nigdy do niego nie powrócił. Mieszkał w Dreźnie, Wenecji, Florencji i Rzymie. W końcu trafił do Berlina, gdzie nawiązał liczne kontakty towarzyskie, artystyczne i polityczne. Następnie dalej podróżował: Belgia, Włochy, aż wreszcie zakotwiczył w Paryżu. Zawód miłosny, nędza materialna, niedocenienie i niezrozumienie sprawiły, że w 1853 r. Norwid postanowił wyjechać do USA. Jednak w połowie 1854 r., na wieść o wojnie krymskiej, wrócił do Europy - najpierw do Londynu, potem Paryża.

W 1863 r. rozpoczął pracę nad swym najobszerniejszym poematem „Quidam”, a trzy lata później ukończył „Vade-mecum”, którego nie udało się wydać. W następnych latach powstał m.in. cykl impresji „Czarne kwiaty” oraz jedyny publikowany za jego życia wybór twórczości „Poezje”. Nie spotkały się one ze zrozumieniem i uznaniem publiczności i krytyków.

Poeta cierpiał z powodu odrzucenia przez współczesnych, wieszczył, że zostanie zrozumianym przez następne pokolenia „późnych wnuków”. W swym ostatnim liście napisał: „Cyprian Norwid zasłużył na dwie rzeczy od Społeczeństwa Polskiego: to jest aby oneż społeczeństwo nie było dlań obce i nieprzyjazne”. Pracował twórczo do samej śmierci 23 maja 1883 r.

W 2001 r. na Wawelu odbył się symboliczny pochówek artysty w Krypcie Wieszczów. Z kolei w 2006 r. w stołecznych Łazienkach Królewskich, w 185. rocznicę urodzin poety, odsłonięto pomnik Cypriana Kamila Norwida.

Twórczość Norwida doczekała się ponownego odkrycia w 1897 r., kiedy to Zenon Przesmycki-Miriam miał przypadkowo natrafić na tom „Poezyj”. Pełna edycja „Pism wszystkich” twórcy ukazała się jednak dopiero w latach 1971 - 1976.

„Najwybitniejsi polscy poeci podążali szlakiem Norwida. Jego twórczy wkład w nowoczesną polską literaturę, a szerzej w polską kulturę, jest ogromny, na wielu polach decydujący” – czytamy w uchwale Sejmu ustanawiającej 2021 rokiem Cypriana Kamila Norwida.