Święty Franciszek i historia pierwszej szopki

Medytacje św. Franciszka nad życiem Chrystusa doprowadziły go do stworzenia pierwszej w historii szopki w Greccio we Włoszech w 1223 roku.

Uważa się, że inspiracją dla Franciszka do stworzenia żywego przedstawienia narodzin Jezusa był jego pobyt w Ziemi Świętej w latach 1219 i 1220.

Widząc święte miejsca narodzin, życia, śmierci i zmartwychwstania Chrystusa, poczuł się jeszcze bardziej realnie - i chciał odtworzyć to doświadczenie.

W listopadzie 1223 r., na trzy lata przed śmiercią, św. Franciszek przebywał w Rzymie, aby oczekiwać na zatwierdzenie przez papieża ostatecznej reguły jego braci.

Zakonnik i diakon był już bardzo dobrze zaznajomiony ze wzgórzem Greccio, około 50 mil na północ od Rzymu. Po raz pierwszy przybył tam ponad dziesięć lat wcześniej i często wracał, by głosić kazania okolicznym mieszkańcom.

Ostatecznie, w niewielkiej odległości od miasta, zbudowano pustelnię dla świętego.

Przed swoim powrotem do pustelni, na dwa tygodnie przed Bożym Narodzeniem, Franciszek poprosił swojego przyjaciela, pana z Greccio Giovanniego Velitę, o przygotowanie jaskini z żywymi zwierzętami i żłobem wypełnionym sianem.

Zakonnik już wcześniej, podczas audiencji u papieża, otrzymał pozwolenie na wystawienie sceny narodzin Jezusa w Betlejem.

Według pierwszego biografa św. Franciszka, brata Tomasza z Celano, zakonnik pragnął "ponownie przedstawić narodziny Dzieciątka w Betlejem w taki sposób, abyśmy naszymi cielesnymi oczami mogli zobaczyć, co cierpiał z powodu braku potrzeb noworodka i jak leżał w żłobie między wołem a osłem".