Irlandzcy biskupi potępiają propozycję wspomaganego samobójstwa jako "porażkę nadziei"

"Wierzymy, że każda poważnie chora osoba, wraz ze wszystkimi, którzy są zaangażowani w opiekę nad nią, niezależnie od trudnych okoliczności, jest objęta bezwarunkową miłością Boga" - zauważyli biskupi.

"Wprowadzając przepisy dotyczące wspomaganego samobójstwa lub eutanazji, państwo przyczyniłoby się do podważenia zaufania osób nieuleczalnie chorych, które chcą być otoczone opieką i chcą żyć tak pełnią życia, jak to tylko możliwe, dopóki śmierć nie nadejdzie w sposób naturalny".

Kościół katolicki od dawna wspiera opiekę paliatywną w obliczu nieuleczalnej choroby, która obejmuje całościowe zarządzanie cierpieniem danej osoby. Wspomagane samobójstwo i eutanazja - które wiążą się z celowym odebraniem życia - nigdy nie są dopuszczalne w nauczaniu katolickim, chociaż wstrzymanie "nadzwyczajnych środków" leczenia i pozwolenie na naturalną śmierć może być moralnie dopuszczalne.

Zauważając, że "autonomia" pacjenta jest często podawana jako powód do przyjęcia przepisów dotyczących wspomaganego samobójstwa, irlandzcy biskupi stwierdzili, że odebranie życia pacjentowi również odbiera mu autonomię i "odcina jakąkolwiek perspektywę wzrostu lub uzdrowienia i stanowi porażkę nadziei". Zamiast wspomaganego samobójstwa, biskupi zalecili szersze udostępnienie usług opieki paliatywnej w szpitalach i hospicjach oraz w społeczności.

Raport z marca 2024 r. opracowany przez komisję Oireachtas, czyli irlandzkiego parlamentu, zalecił rządowi wprowadzenie przepisów legalizujących wspomagane samobójstwo "w pewnych ograniczonych okolicznościach" i przy zastosowaniu zabezpieczeń w celu uniknięcia przymusu. Zgodnie z zaleceniami, dorośli cierpiący na "nieuleczalną i nieodwracalną" chorobę, którym pozostało od sześciu do 12 miesięcy życia, mogliby poprosić o wspomagane samobójstwo, które odbywałoby się w obecności lekarza.