MEDYTACJE EWANGELICZNE Z DNIA 11 MAJA 2016

J 17, 11b-19  W czasie ostatniej wieczerzy Jezus podniósłszy oczy ku niebu, modlił się tymi słowami: «Ojcze Święty, zachowaj ich w Twoim imieniu, które Mi dałeś, aby tak jak My stanowili jedno. Dopóki z nimi byłem, zachowywałem ich w Twoim imieniu, które Mi dałeś, i ustrzegłem ich, a nikt z nich nie zginął z wyjątkiem syna zatracenia; aby się spełniło Pismo. Ale teraz idę do Ciebie i tak mówię, będąc jeszcze na świecie, aby moją radość mieli w sobie w całej pełni. Ja im przekazałem Twoje słowo, a świat ich znienawidził za to, że nie są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata. Nie pragnę, abyś ich zabrał ze świata, ale byś ich ustrzegł od złego. Oni nie są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata. Uświęć ich w prawdzie. Słowo Twoje jest prawdą. Jak Ty Mnie posłałeś na świat, tak i Ja ich na świat posłałem. A za nich Ja poświęcam w ofierze samego siebie, aby i oni byli uświęceni w prawdzie». Oto słowo Pańskie.   „…ustrzegłem ich, a nikt z nich nie zginął z wyjątkiem syna zatracenia…” oto słowa, które świadczą w pełni, że od najgorszych konsekwencji grzechów zostaliśmy całkowicie osłonieni. Nie możemy zginąć, cokolwiek to oznacza, jeśli trzymamy się Jezusa Chrystusa. On jeden jedyny za nas zginął. Jeśli Chrystus mówi, że On jako jedyny zginął, to znaczy że musi tu chodzić o coś dużo więcej nic o śmierć, ale musi tu chodzić o śmierć za grzechy, o zginięcie. Obietnica nieskończonej Miłości jest również wpisana w Słowa Chrystusa. Przebóstwienie człowieka polega na tym, że mamy razem z Bogiem stanowić jedno. Wszyscy. I to nie jakkolwiek mamy stanowić jedno, ale na sposób Boży, to znaczy w szczerej Miłości. Nieskończonej. Jezus Chrystus za każdego człowieka nie poświęca się częściowo. Nie daje czegoś z Siebie. Nie oddaje za nas czegoś, co Ma w nadmiarze, czy częściowo. Ale całościowo Siebie całego. Całkowicie do końca Siebie wytraca dla człowieka. To jest Miłość nieskończona. Katarzyna Chrzan