Zdecydowana większość bezdomnych pozostaje bez pomocy

Polska nie radzi sobie z bezdomnością w sposób systemowy - około 31 tys. osób w naszym kraju żyje bez dachu nad głową. Z pomocą udaje się dotrzeć jedynie do 3 tys. z nich. Wyniki badań przeprowadzonych przez Najwyższą Izbę Kontroli nie pozostawiają złudzeń - państwo polskie zupełnie nie radzi sobie z tym problemem.

W Polsce zjawisko bezdomności ma charakter stały. Według szacunków MPiPS programy pomocowe, takie jak kontrakty socjalne czy indywidualne programy wychodzenia z bezdomności, obejmują co roku około trzech tysięcy spośród 31 tys. bezdomnych, przy czym jeżeli już udaje się wyciągnąć tych ludzi z bezdomności, ich miejsce natychmiast zajmują inni.

Nieskuteczny jest również sposób finansowania walki z bezdomnością, ponieważ gminy są zmuszone planować, ile w danym roku przeznaczą na walkę z tym problemem, przy czym nie są w stanie przewidzieć, ilu bezdomnych tej pomocy będzie potrzebowało.

Kolejnym problemem jest kwestia mieszkaniowa. Większość gmin nie podejmuje tego wyzwania z powodu braku środków. Osób czekających na mieszkania socjalne czy kwaterunkowe jest bardzo dużo. Wybudowanie mieszkań i przekazywanie ich wyłącznie osobom bezdomnym mogłoby powodować opory społeczne. Nie ma też gwarancji trwałości skutków takiego działania. Osoba bezdomna, obdarowana mieszkaniem, ale nie objęta programem pomocy społecznej i psychologicznej, może wkrótce ponownie znaleźć się na ulicy.

Należy zauważyć, iż gminy przeznaczają na pomoc bezdomnym symboliczny ułamek swoich środków. Większość skontrolowanych przez NIK miast przeznaczała poniżej pół procenta budżetu na wsparcie osób bezdomnych. W strategiach polityki społecznej, które są opracowywane przez urzędy gmin i miast, problem bezdomności pojawia się tylko przy okazji polityki mieszkaniowej, społecznej, zdrowotnej czy narkomanii. Bezdomność nie występuje tam natomiast jako zjawisko samodzielne.

Julia Nowicka

Źródło: materiały prasowe NIK

© WSZYSTKIE PRAWA DO TEKSTU ZASTRZEŻONE. Możesz udostępniać tekst w serwisach społecznościowych, ale zabronione jest kopiowanie tekstu w części lub całości przez inne redakcje i serwisy internetowe bez zgody redakcji pod groźbą kary i może być ścigane prawnie.