70. rocznica męczeńskiej śmierci bł. Alfonsa Mazurka - patrona zakonu karmelitów bosych

Był długoletnim wychowawcą młodzieży Niższego Seminarium Karmelitów Bosych w Wadowicach, a następnie zasłużonym przeorem klasztoru w Czernej pod Krakowem. Zginął śmiercią męczeńską 28 sierpnia 1944 r., zastrzelony przez niemieckiego oprawcę. Józef Mazurek przyszedł na świat 1 marca 1891 r. w Baranówce niedaleko Lubartowa na Lubelszczyźnie. Idąc w ślady swego stryja o. Bogumiła, w 1903 r. wstąpił do Niższego Seminarium karmelitów bosych w Wadowicach. Jednocześnie rozpoczął szkołę średnią w miejscowym gimnazjum. W 1908 r. wstąpił do nowicjatu w Czernej, przyjmując imię Alfons Maria od Ducha Świętego. Studiował teologię i filozofię w Krakowie, a po wybuchu I wojny światowej w Linzu. Święcenia kapłańskie przyjął w 1916 r. w Wiedniu. Po powrocie do Polski w 1918 r. został magistrem kleryków i lektorem w Krakowie, a we wrześniu 1920 r. prefektem i nauczycielem w Niższym Seminarium Duchownym w Wadowicach. Zorganizował wówczas prywatne gimnazjum męskie i rozbudował gmach internatu. Dzięki jego staraniom od roku szkolnego 1928/29 wszystkich przedmiotów uczyli nauczyciele z miejscowych szkół średnich. Wiosną 1930 r. został przeorem klasztoru w Czernej. Okazał się sprawnym organizatorem, wprowadzając nowoczesne rozwiązania techniczne. Na przyległym do klasztoru wzgórzu urządził tarasowy ogród warzywny oraz zbudował elektrownię wodną na rzece Eliaszówce, doprowadzając do klasztoru bieżącą wodę i prąd. W 1936 r. został pierwszym w Polsce wizytatorem tercjarzy karmelitańskich oraz autorem ich statutu. Prowadził comiesięczne konferencje dla członków bractwa szkaplerznego, rekolekcje dla zgromadzeń zakonnych oraz spowiedź karmelitanek w Krakowie. Podczas II wojny światowej, mimo trudnych warunków okupacyjnych, życie w klasztorze toczyło się w miarę normalnie - przyjmowano nowicjuszów oraz kontynuowano prace rozpoczęte przed wojną. Pomagano uchodźcom ze Śląska. 28 sierpnia 1944 r. do klasztoru wtargnęli Niemcy, nakazując zakonnikom udać się do pracy przy okopach. Kolumnę zakonników z o. Alfonsem Marią na czele prowadzono do punktu zbornego w Czernej. Po pewnym czasie polecono mu wsiąść do eskortującego kolumnę samochodu, który zatrzymał się niedaleko wsi Nawojowa Góra. Tam, według naocznych świadków, przeor został wyrzucony na łąkę, gdzie rozkazano mu iść przed siebie. Wówczas jeden z Niemców go zawołał, a gdy kapłan się odwrócił, oprawca zaczął strzelać prosto w jego twarz. Po dokonanym zabójstwie Niemcy rozkazali lokalnemu gospodarzowi zawieźć ciało na cmentarz w Rudawie. Ostatecznie – po uzyskaniu zgody - złożono je następnego dnia na cmentarzu przyklasztornym w Czernej. W miejscu męczeńskiej śmierci przeora tuż po wojnie ustawiono krzyż z napisem „Zwyciężyłeś zwycięstwem Boga”. O.  Alfons Maria Mazurek został wyniesiony na ołtarze wraz ze 108 męczennikami przez Jana Pawła II 13 czerwca 1999 r. Jeszcze w tym samym roku dokonano ekshumacji szczątków błogosławionego, które jako relikwie złożono w ołtarzu w kościele karmelitów bosych – sanktuarium pw. św. Józefa w Wadowicach. Źródło: karmelwadowice.pl