Wincenty Harembski - rozstrzelany w Charkowie

Poseł z listy Stronnictwa Narodowego, działacz Ruch Młodych Obozu Wielkiej Polski. Walczył w I wojnie światowej i w powstaniu wielkopolskim. Po agresji sowieckiej na Polskę we wrześniu 1939 r. dostał się do niewoli i trafił do obozu w Starobielsku. Dokładna data jego śmierci ani miejsce pochówku nie jest znane.

Wincenty Harembski urodził się 15 kwietnia 1890 r. we wsi Pałczyn w Wielkopolsce. Uczęszczał do gimnazjów w Poznaniu i Wschowie. Relegowany za przynależność do Towarzystwa im. Tomasza Zana, trafił do Gimnazjum św. Jacka w Krakowie, w którym w 1912 r. zdał maturę.

W latach 1914-1916 służył w niemieckiej armii, walcząc na froncie zachodnim. Zwolniono go ze służby jako inwalidę z 40-procentową utratą zdrowia. W latach 1918–1919 walczył w powstaniu wielkopolskim, następnie służył w Wojsku Polskim. W 1925 r. przeszedł do rezerwy w stopniu podporucznika.

Studiował medycynę na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie, następnie w Wiedniu, Heidelbergu, Fryburgu i Monachium, gdzie w 1921 r. obronił doktorat. Po ukończeniu studiów był asystentem na Uniwersytetach w Monachium i Poznaniu.

Od 1926 r. prowadził prywatną praktykę lekarską w Odolanowie, a następnie w Poznaniu. Był członkiem Rady Miejskiej i Sejmiku Powiatowego w Odolanowie.

Związany z endecją, w latach 1929–1932 kierował Ruchem Młodych Obozu Wielkiej Polski w Odolanowie, a od 1933 r. pełnił funkcję prezesa Wydziału Młodych Stronnictwa Narodowego. Był delegatem do Zarządu Powiatowego SN w Poznaniu oraz Zarządu Głównego SN w Warszawie. W latach 1930–1935 zasiadał w Sejmie jako poseł z listy SN.

W sierpniu 1939 r. został powołany w stopniu porucznika do kadry zapasowej 7. Szpitala Okręgowego jako lekarz. Po agresji sowieckiej na Polskę we wrześniu 1939 r. dostał się do niewoli i trafił do obozu w Starobielsku. Najprawdopodobniej w kwietniu 1940 r. został rozstrzelany przez NKWD w Charkowie. Dokładna data jego śmierci ani miejsce pochówku nie jest znane.

Wincenty Harembski był autorem publikacji z zakresu medycyny. Jego artykuły pojawiały się m.in w „Kurierze Poznańskim”, „Orędowniku” i „Przewodniku Katolickim”.

Paweł Brojek
Źródło: sejm.gov.pl

© WSZYSTKIE PRAWA DO TEKSTU ZASTRZEŻONE. Możesz udostępniać tekst w serwisach społecznościowych, ale zabronione jest kopiowanie tekstu w części lub całości przez inne redakcje i serwisy internetowe bez zgody redakcji pod groźbą kary i może być ścigane prawnie.