Dokładnie dziś w nocy przypada rocznica zawieszenia Krzyża w Sejmie. To już 14 lat jak posłowie Tomasz Wójcik oraz Piotr Krutul zamontowali nad drzwiami sali sejmowej dar od Marianny Popiełuszko, matki zamordowanego bł. ks. Jerzego Popiełuszki.

W nocy z 19 na 20 października 1997 r. doszło do podpisania umowy koalicyjnej pomiędzy Akcją Wyborczą Solidarność oraz Unią Wolności. Po zakończeniu posiedzenia klubu AWS dwaj posłowie tej partii, Tomasz Wójcik oraz Piotr Krutul używając drabiny, zamontowali nad drzwiami sali sejmowej drewniany krzyż.

Krzyż ten, wykonany z drewna hebanowego pochodzącego z oryginalnego ołtarza na Jasnej Górze, z XIX-wieczną figurką Jezusa Chrystusa z drewna lipowego, był darem od Marianny Popiełuszko, matki zamordowanego bestialsko przez komunistyczną bezpiekę ks. Jerzego Popiełuszki.

Ze strony klubu parlamentarnego Sojuszu Lewicy Demokratycznej pojawił sie formalny protest przeciwko "ostentacyjnym działaniom posłów Akcji Wyborczej Solidarność obliczonych na wywołanie politycznej awantury” dokonanym bez zgody Marszałka Seniora oraz bez pytania o zgodę posłów z innych ugrupowań politycznych. Przeciwnicy krzyża argumentowali, że został on powieszony bez uzyskania stosownego pozwolenia a ponadto umieszczenie symbolu tylko jednej z religii miałoby być sprzeczne z artykułem 25 Konstytucji RP z 2 kwietnia 1997 r.

Pod koniec października 1997 r. Centrum Badania Opinii Publicznej przeprowadziło ankietę, według której 52% respondentów uważało, że na sali posiedzeń Sejmu RP powinien wisieć krzyż, 29% było przeciw, 16% było obojętne a 3% nie miało zdania.

W ostatnich dniach krzyż sejmowy ponownie stał się źródłem kontrowersji w związku z zapowiedzią Janusza Palikota o zamiarze jego usunięcia z sali parlamentarnej. Dodatkowego złego tonu całej sprawie dodaje fakt, że wsród posłów zasiadających z ramienia Ruchu Palikota znalazł się Roman Kotliński, były ksiądz, redaktor naczelny antyklerykalnego czasopisma "Fakty i mity" zatrudniającego Grzegorza Piotrowskiego, esbeka i mordercę księdza Popiełuszki.

Paweł Zbrojewicz
fot. Wikimedia Commons