Kpt. Tadeusz Zawadziński „Wojciech” - współtwórca Narodowego Zjednoczenia Wojskowego

Narodowe Zjednoczenie Wojskowe było jedną z największych organizacji antykomunistycznych w powojennej Polsce. Jeden z jej założycieli, kpt. Tadeusz Zawadziński, wcześniej oficer Komendy Głównej NSZ, został skazany przez komunistyczny sąd na karę śmierci.

Urodził się 10 stycznia 1918 r. w Warszawie. Uczęszczał do Gimnazjum ojców Marianów w Warszawie, po maturze w 1935 r. podjął studia na Wydziale Elektrycznym Politechniki Warszawskiej. Jako student działał w Młodzieży Wszechpolskiej.

W czasie okupacji niemieckiej był członkiem Narodowo-Ludowej Organizacji Wojskowej, a od połowy 1942 r. – Narodowych Sił Zbrojnych. W Komendzie Głównej NSZ pełnił funkcję oficera do zleceń specjalnych, a następnie od maja 1944 r. - inspektora.

W listopadzie 1944 r. współorganizował Narodowe Zjednoczenie Wojskowe. Od czerwca 1945 r. był zastępcą szefa, zaś od jesieni pełnił obowiązki szefa Oddziału II Wywiadowczego Komendy Głównej NZW.

6 czerwca 1946 r. aresztowało go UB. Sądzony na początku listopada 1947 r. przez Wojskowy Sąd Rejonowy w Warszawie w procesie KG NZW, został skazany razem z Janem Morawcem i Lechosławem Roszkowskim na karę śmierci. Wyrok wykonano 15 stycznia 1948 r. w więzieniu mokotowskim.

W 1993 r. został zrehabilitowany, a w 2012 r. odznaczony pośmiertnie Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. Symboliczny grób kpt. Zawadzińskiego znajduje się na warszawskich Powązkach w Kwaterze na Łączce.

opr. Paweł Brojek
Źródło: Tadeusz Swat, „...Przed Bogiem i historią”. Księga ofiar komunistycznego reżimu w Polsce lat 1944–1956. Mazowsze, Warszawa 2003

© WSZYSTKIE PRAWA DO TEKSTU ZASTRZEŻONE. Możesz udostępniać tekst w serwisach społecznościowych, ale zabronione jest kopiowanie tekstu w części lub całości przez inne redakcje i serwisy internetowe bez zgody redakcji pod groźbą kary i może być ścigane prawnie.