Jerzy Staniszkis urodził się 23 listopada 1914 r. w Kutnie. Pochodził z rodziny o tradycjach inteligenckich i patriotycznych. Jego ojciec Witold Teofil Staniszkis był profesorem agrotechnikiem i działaczem ruchu narodowego. Po ukończeniu gimnazjum im. Stefana Batorego w Warszawie w 1933 r. rozpoczął studia na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej.

W 1937 r. został skierowany do szkoły podchorążych rezerwy kawalerii w Grudziądzu a rok później do 3 Pułku Szwoleżerów Mazowieckich w Suwałkach. W szeregach tego pułku walczył w kampanii wrześniowej. Za udział w niej został 4-krotnie odznaczony Krzyżem Walecznych.

W październiku 1939 r. dostał się do niewoli i pozostałe lata wojny spędził w obozach jenieckich w Weilburgu, Ostenrode oraz Woldenbergu. Był jednym z organizatorów „Olimpiady za drutami” zorganizowanej w 1944 r. w oflagu Woldenberg. Po uwolnieniu w 1945 r. powrócił do Warszawy, gdzie dokończył studia architektoniczne.

W pierwszych latach po wojnie zaangażował się w odbudowę Polski. Pracował w Biurze Odbudowy Stolicy, Biurze Urbanistycznym Warszawy oraz Pracowniach Budownictwa Przemysłowego i w Miastoprojekcie Stolica. W tym czasie był także asystentem na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej.

Zasadniczą domeną jego twórczości w Polsce było projektowanie ekspozycji wystawienniczych i pawilonów przeznaczonych m.in. dla Międzynarodowych Targów Poznańskich. Zajmował się też tworzeniem grafiki, czego owocem były m.in. liczne plakaty.

W 1950 r. został profesorem Wyższej Szkoły Sztuk Pięknych w Poznaniu. Jego specjalizacją była architektura wystawiennicza.

W 1960 r. objął stanowisko doradcy artystycznego dla spraw targów i wystaw w Bagdadzie. Jednocześnie podjął pracę dydaktyczną na tamtejszym uniwersytecie. Rok później został wezwany do powrotu przez władze PRL, podjął wówczas decyzję o wyjeździe do USA.

W latach 1962-1987 był profesorem na Wydziale Architektury Uniwersytetu Detroit. Zainicjował wówczas trwający do dziś program wymiany studenckiej między swoją uczelnią a Politechniką Warszawską.

Do Polski powrócił w 1992 r. Mimo podeszłego wieku nie zrezygnował z pasji projektowania. W 1997 r. wygrał konkurs na Pomnik Polskiego Państwa Podziemnego i Armii Krajowej. Monument stojący na placu przed gmachem Sejmu w 1999 r. został poświęcony przez papieża Jana Pawła II.

Prof. Jerzy Staniszkis zmarł 16 marca 2009 r., został pochowany na Cmentarzu na Służewie przy ul. Renety w Warszawie.

W tym samym roku „za wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej, za osiągnięcia w pracy zawodowej na rzecz przestrzennego kształtowania środowiska” prof. Staniszkis został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.