Jan Bodakowski zwrócił uwagę, że każdy system prawa i ustrój społeczny musi być oparty na jakieś moralności, na wynikającej ze światopoglądu konwencji kulturowej decydującej czy gwałt, morderstwo, kradzież, są czynami złymi, neutralnymi czy dobrymi.

W opinii Jana Bodakowskiego moralność katolicka jest bardzo dobra, bo przez ostatnie 2 tysiące lat udowodniła swoją przydatność społeczną i zapewniła zachodowi rozwój nauki, techniki, dobrobyt i prawa obywatelskie. Zdobycze nieobecne w innych cywilizacjach, które dopiero ostatnio korzystają z osiągnięć zachodu. Zdaniem publicysty sztuczne etyki laickie np. marksistowskie są nieefektywne i przynoszą szkody społeczne.

Jan Bodakowski podkreślał, że bez moralności nie może funkcjonować rynek, gospodarka wolnorynkowa, kapitalizm, czyli najskuteczniejsze metody budowania dobrobytu. Omawiając funkcje moralności w gospodarce, publicysta portalu Prawy pl. skrytykował niektóre nurty libertarianizmu.

Za przykład szkodliwych teorii jednego z nurtów libertarianizmu Jan Bodakowski przywołał teorie, promowanego na prawicy, amerykańskiego Żyda książka Rothbarda z jego manifestu „O nową wolność. Manifest libertariański".

 

Rothbarda w swojej pracy bredził, że „gdy w 1917 roku bolszewicy przejęli władzę w Rosji, nie myśleli za wiele o przyszłej sowieckiej polityce zagranicznej", „po zakończeniu pierwszej wojny światowej, Lenin i inni bolszewicy za podstawę polityki zagranicznej państwa komunistycznego przyjęli teorię pokojowego współistnienia".
 

Według Rothbarda po 1918 roku ZSRR utrzymywał pokojowe stosunki ze wszystkim państwami i nie podejmował prób eksportu komunizmu na drodze wojennej. Pokojowe współistnienie miało na celu przetrwanie ZSRR atakowanego przez zachodnich imperialistów. Rothbard głosił, że „sowieci wypracowali politykę zagraniczną, którą libertarianie uznają za jedynie słuszną i uzasadnioną".
 

Zdaniem Rothbarda polityka sowiecka zawsze była zgodna z zasadą „powstrzymania się od agresji i »pokojowego współistnienia«". Amerykański Żyd głosił, że „po pierwszej wojnie światowej i przegranej Niemców nowe państwo polskie zaatakowało Rosję".
 

W 1939 roku, w opinii Rothbarda, ZSRR odzyskał swoje utracone ziemie z czasów I wojny światowej na drodze pokojowej „bez walki", Niemcy swoje ziemie odzyskali na drodze militarnej. W 1941 roku Niemcy „przypuściły nagły, zmasowany i niesprowokowany atak na Rosję Sowiecką. Był to atak agresji, w którym uczestniczyły inne wschodnioeuropejskie państwa proniemieckie: Węgry, Bułgaria, Słowacja i Finlandia."
 

Stalin, według Rothbarda, wierzył w pokój i nie był przygotowany do wojny, a „Hitler, wiedziony syrenim śpiewem ideologii antykomunistycznej" zaatakował ZSRR i przegrał. „Sowieci nie przejawiali agresji wobec innych państw do czasu II wojny światowej". Napad faszystów z Niemiec i wschodniej Europy zmusił miłujący pokój ZSRR, według Rothbarda, do zniszczenia tych faszystowskich militarystów.
 

Miłość Rothbarda do ZSRR była tak wielka, że uważał on, że zachodnia okupacja Niemiec była imperialistyczna, podczas gdy okupacja wschodniej Europy przez ZSRR była całkowicie uzasadniona, bo wschodnia Europa napadła na ZSRR. Według Rothbarda okupacja Polski przez sowietów była w pełni uzasadniona tym, że wschodni Europejczycy napadli na ZSRR. Europa Wschodnia w opinii Rothbarda ma tak zdegenerowana i agresywną naturę, że trzykrotnie po I wojnie światowej napadała na miłujący pokój ZSRR.

 

Amerykański Żyd głosił, że w „państwach wschodnioeuropejskich przez kilka lat po wojnie Rosja poprzestała na wprowadzeniu rządów koalicyjnych".
 

Guru części libertarian stwierdził w swojej pracy, że powodem przejęcia władzy przez komunistów w Europie Wschodniej była zimna wojna wywołana przez imperialistyczne USA. ZSRR nie był imperialistyczny, a opinii Rothbarda, blok komunistyczny był wewnętrznie podzielony.

 

Rothbard w swojej pracy głosił, że sowiecka agresja na Węgry w 1956 roku i Czechosłowację w 1968 była wyrazem obrony własnego terytorium, a nie wyrazem sowieckiego imperializmu.

 

Rothbard uważał, że „nawet Chińczycy, mimo całej swej buńczuczności, uprawiają zachowawczą i spokojną politykę zagraniczną" i nie są agresywni. Co jest kłamstwem, bo CHRL i ZSRR wspierały militarnie i ekonomicznie ekspansje komunizmu na całym świecie.

 

Rothbarda głosił, na początku lat siedemdziesiątych XX wieku, że „co najmniej wątpliwe jest założenie, że Rosjanie są gotowi zaatakować Stany Zjednoczone". Według amerykańskiego Żyda Związek Sowiecki nie zaatakowałby USA, gdyby Stany Zjednoczone przyjęły libertariański model i zlikwidowałyby państwo, armię, sądownictwo. Libertariańska Ameryka nie byłaby zagrożeniem dla ZSRR, bo libertarianie nie są agresywni, a nieagresywnych nikt nie atakuje.

 

Rothbard bredził też, że werbalne zapowiedzi komunistów o potrzebie światowej rewolucji nie pociągają za sobą realnej groźby ataku. W opinii amerykańskiego Żyda zapowiedzi komunistów nie uprawniają, do posądzania komunistów o to, że zrobią coś złego, i do przygotowywania się na komunistyczną agresję. Według Rothbard komuniści nie chcieli rewolucji a ewolucyjnego przejścia do komunizmu, przywódcy ZSRR nie chcieli wojny z USA.
 

Rothbard uważał, że w razie sowieckiej agresji na libertariańską Ameryką, sowieci nie byliby w stanie kontrolować libertariańskiej Ameryki. ZSRR byłby, w opinii Rothbard, bezsilny, bo nie mógłby okupować Ameryki bez amerykańskiego rządu i biurokracji. W opinii guru części libertarian, amerykańska partyzantka przegoniłaby sowietów.

 

Rothbard widział imperialistów w USA a bojowników o wolność i niepodległość w komunistach.

Zdaniem amerykańskiego Żyda „dla zdławienia Viet Congu, narodowego ruchu niepodległościowego pod wodzą komunistów, Stany Zjednoczone doszczętnie spustoszyły zarówno Wietnam Północny, jak i Południowy. Prowadziły bombardowania, wymordowały miliony Wietnamczyków i zawiodły pół miliona amerykańskich żołnierzy na trzęsawiska i w dżungle Wietnamu". Guru części libertarian głosił, że „Stany Zjednoczone utrzymywały kłamliwą wersję zdarzeń, według której przyczyną wojny była »agresja« komunistycznego państwa Wietnamu północnego".
 

Amerykański Żyda głosił, że „Stany Zjednoczone uprawiały znacznie bardziej agresywną i imperialistyczną politykę zagraniczną niż względnie totalitarna Rosja i Chiny". W swym manifeście Rothbard stwierdził, że „naczelnym postulatem libertariańskiej polityki zagranicznej jest ścisły izolacjonizm i neutralność, a także uznanie, że państwo amerykańskie ponosi odpowiedzialność za zimną wojnę i za udział we wszystkich innych konfliktach".
 

Rothbar uważał, że zimną wojnę wywołały USA, Stalin blokował rozwój komunizmu w Europie Zachodniej, ZSRR słusznie domagał się rozbrojenia, USA torpedowały radzieckie starania o rozbrojenie, konserwatywni antykomuniści dążą do atomowej zagłady, ZSRR był państwem miłującym pokój.

 

Zdaniem amerykańskiego Żyda „rozbrojenie w zakresie broni atomowej i rakietowej stały się wielkim i naczelnym dobrem, do którego należy dążyć dla niego samego z jeszcze większym zapałem niż do prywatyzacji miejskich zakładów oczyszczania".
 

Jan Bodakowski