Czy możliwy jest powrót Salviniego?

Matteo Slavini stojący na czele swojej Ligi, partii liberalno-konserwatywnej (liberalnej w gospodarce, nastawionej na rozwój przemysłu, konserwatywnej w sferze obyczajowej),uznał że rząd nie ma większości w parlamencie i potrzebne są nowe wybory. Miał prawo sądzić, że przyniesie mu to zwycięstwo i pozwoli utworzyć samodzielny rząd. Partia ta w sondażach od miesięcy utrzymywała się na poziomie ok. 30-35 proc., a w eurowyborach zdecydowanie wygrała. Salvini myślał, że wygrana w wyborach do włoskiego parlamentu pozwoli mu na dalsze prowadzenie polityki antyimigracyjnej i sprzeciwie nadmiernej ingerencji Unii Europejskiej połączonej z reformami gospodarczymi, które pozwoliłyby wyjść Włochom z marazmu gospodarczego i zmniejszyć zadłużenie państwa. Niestety wybory przyniosły Salviniemu porażkę, a to za sprawą połączenia się dwóch partii lewicowych, które na co dzień obrzucały się błotem, teraz, aby usunąć Salviniego z rządu, zawarły ze sobą przymierze. W rezultacie w wyniku sierpniowych wyborów, powstał nowy rząd koalicyjny na czele ze starym premierem Giuseppe Contim i koalicji MSS z centrolewicową Partią Demokratyczną (PD). Partia antysystemowa dogadała się z z typową partią systemową.

W rzeczywistości kłótnie i podziały po powołaniu nowej koalicji nie ustały. Wielu uważa, że nie przetrwa ona do 2023 roku i znów trzeba będzie rozpisać nowe wybory. Spoiwem wiążącym koalicję może być w 2022 roku wybór przez parlament nowego prezydenta Włoch. Jest to ważna funkcja. W 2018 roku obecny prezydent Sergiuo Matterelli odmówił powołania rządu MSS i Ligi, w którym ministrem gospodarki i finansów miał zostać desygnowany przez Ligę Paolo Savona. Jest on zwolennikiem dyscypliny budżetowej, która daje niezależność państwu i krytykiem euro.

Jak dotąd jedynym sukcesem obecnej koalicji był wybór komisarza europejskiego, którym został ostatni premier PD Paolo Gentiloni. W Brukseli stał się odpowiedzialnym za sprawy gospodarcze i finansowe.

Gdyby obecnie odbyły się przyspieszone wybory, Liga i Bracia Włoscy (Fdl) mogliby uzyskać w parlamencie bezwzględną większość. Liga w sondażach powróciła do swego poprzedniego wyniku -30-35 proc. Po lewej części sceny politycznej Ruch 5 Gwiazd ma jedynie 16-20 proc., a Partia Demokratyczna ma poparcie ok. 20 proc.

Wybory regionalne w Umbrii i Emilii Romanii, które są uważane za bastiony lewicy, miały być testem dla tych partii. W Umbrii odbyły się pod koniec października. W tym regionie od 50 lat rządzi lewica i obecnie lewicowa koalicja otrzymała zaledwie 37,5 proc. głosów. Tylko 7,4 proc. zdobyła MSS. Zwyciężyła Liga Salviniego – 57,5 proc.. W styczniu mają być wybory w Emilii-Romanii i członkowie MSS postanowili, że wystartują w nich samodzielnie. Jeżeli i ten region zdobędzie prawica, to obecna koalicja rządząca jeszcze bardziej osłabi się.

Rząd Contiego zmaga się obecnie z dużymi kłopotami. Po ponownym otwarciu portów dla emigrantów, od września ich liczba gwałtownie wzrosła, a próba przekonania innych państw do automatycznej relokacji w całej Unii spaliła na panewce.

Drugim zagrożeniem dla obecnego rządu jest widmo zamknięcia huty w Taranto. Wiąże się to z utratą 10tys. miejsc pracy. Takie zagrożenie stało się realne, gdy MSS wymogło na koalicji zniesienie ochrony przed postępowaniem karnym, dotyczącym skutków skażenia środowiska przez poprzednich właścicieli huty. Francusko-hinduski koncern ogłosił, że w takich warunkach nie może dalej prowadzić swojej działalności.

Do tego dochodzi jeszcze reforma Europejskiego Mechanizmu Stabilności. Przewiduje ona obowiązkową restrukturyzację długów krajów, które będą potrzebowały dofinansowania EMS, a mają wysoki poziom deficytu i zadłużenia finansów publicznych.

W takiej rzeczywistości nie wiadomo ile jeszcze przetrwa obecna koalicja, której jedynym celem było niedopuszczenie do ponownych wyborów.