Ukazujący sympatycznych nazistów, klawego Hitlera, mądrą i atrakcyjną Żydówkę film „Jojo Rabbit" to, zdaniem dystrybutora filmu „satyryczny obraz II wojny światowej na podstawie powieści Christine Leunens, w którym scenarzysta i reżyser Taika Waititi („Thor: Ragnarok", „Dzikie łowy") łączy w charakterystycznym dla siebie stylu humor i patos".

Jak zdradza dystrybutor filmu „gdy niemiecki chłopiec (Roman Griffin Davis jako Jojo) znajduje młodą Żydówkę (Thomasin McKenzie), którą ukrywa na strychu samotnie wychowująca go matka (Scarlett Johansson), jego świat staje na głowie. Mając u boku jedynie idiotycznego wymyślonego przyjaciela, którym jest nikt inny jak sam Adolf Hitler (Taika Waititi), Jojo musi teraz stawić czoła swemu ślepemu nacjonalizmowi. W pozostałych rolach: Rebel Wilson, Stephen Merchant, Alfie Allen oraz nagrodzony Oscarem Sam Rockwell".

W rzeczywistości bohater filmu wyzwala się nie ze swojego nacjonalizmu tylko z rasizmu i szowinizmu – nacjonalizm to ideologia troski o swój naród, a szowinizm to ideologia dbania o interes swojego narodu kosztem innych narodów, a rasizm głosi potrzebę segregacji rasowej i dominacji jednej rasy nad inną – nacjonalizm nie głosi ani szowinistycznych, ani rasistowskich postulatów. Niestety lewica zwykła szowinizm i rasizm nazywać nacjonalizmem, by nacjonalistów dyskryminować i marginalizować, oraz odebrać im ich prawa i wolności.

 

Gdyby jacyś neonaziści miłośnicy Adolfa Hitlera i NSDAP byliby w Polsce to „Jojo Rabbit" mógłby im się spodobać, bo kreśli pozytywny wizerunek niemieckiego narodowego socjalizmu pod koniec II wojny światowej. Wymyślony przyjaciel bohatera filmu Adolf Hitler ukazany jest jako sympatyczny koleś, super star (jednym z najlepszych kawałków filmu jest ten ze zmontowanymi archiwalnymi zdjęciami Adolfa zilustrowany piosenką „The beatles").

Obóz dla małych nazistów z Hitlerjugend ukazany jest jako świetna, pełna humoru, zabawa dla młodych chłopców, i tych starszych (bo są na nim i rozkwitające dziewczątka). Opiekunem młodych nazistów jest przystojny zblazowany weteran, maczo, o homo skłonnościach, który nie wydaje Gestapo Żydówki. Szkolenia z antysemityzmu i rasizmu są ukazane w filmie jako coś zabawnego.

 

Mama głównego bohatera jest w niemieckim ruchu oporu i ukrywa młodą Żydówkę. Żydówka jest śliczna, mądra, silna i bohaterska, jak wszyscy Żydzi – jej mądrość i urok osobisty sprawiają, że główny bohater musi zdecydować się czy odrzucić swój nazizm.

Niemcy w filmie ukazani są jako ofiary nazizmu — wciągnięte w wojnę (dzieci i staruszki zmuszone są ginąć bez sensu w szeregach Volkssturm), karani śmiercią za działalność w ruchu oporu. Można się cieszyć, że nie film głosi istnienia ''polskich antysemitów mordujących Żydów'' i ''katastrofy klimatycznej''.

 

 

 

 

 

 

„On wrócił"

Za darmo na CDA można zobaczyć doskonałą niemiecką komedię „On wrócił". Film opowiada o tym, jak w 2014 Adolf Hitler budzi się zdezorientowany we współczesnym Berlinie. Początkowo zdezorientowany szybko odnajduje się z w nowej sytuacji. Wraz z wyrzuconym z TV dziennikarzem rusza przez współczesne Niemcy, gdzie jego wizja świata okazuje się bliska wielu Niemcom (nękanym przez biedę, imigrantów i pseudo demokrację). Widząc jak ważna jest telewizja, lider nazistów wykorzystuje udział w programach satyrycznych do szerzenia swoich idei. Wizja świata roztaczana przez Hitlera okazuje się niezwykle trafna – doskonała jest jego przemowa o szkodliwości telewizji. Jedyną partią, którą zyskuje sympatię Hitlera we współczesnych Niemczech, są Zieloni, bo tylko oni walczą o coś dobrego (czyste środowisko) dla Niemiec, resztę polityków (w tym i neonazistów z NPD) Hitler uznaje za miernoty.

 

https://www.cda.pl/video/720637d9

„Iron Sky"

Zabawną komedią science fiction o nazistach jest też dostępny za darmo na You Tube fiński film „Iron Sky" - jak można przeczytać na Wikipedii „pierwszy w historii kinematografii film, przy którym współpracowano ze społecznością internautów: 2418 osób z różnych stron świata wsparło produkcję m.in. finansowo (blisko 1 mln €), projektując modele pojazdów kosmicznych i częściowo komponując muzykę".

 

Akcję filmu rozpoczyna załogowa misja USA na ciemną stronę Księżyca w 2018 roku. Amerykańscy astronauci odkrywają na satelicie Ziemi tajną bazę nazistów, którzy od 1945 roku przygotowują się do powrotu na ziemię.

 

 

Jan Bodakowski