Lewica w szoku - Słowacy ostro skręcają na prawo!

Lewica w Polsce podniecała się wygranymi przez przedstawicielkę lewicy wyborami prezydenckimi na Słowacji. To nieszczęście na szczęście nie przełoży się na wyniki wyborów parlamentarnych. Według antyPiSowskiego portalu na Słowacji „co dziesiąty wyborca chce oddać głos na faszystów” i „z dużym prawdopodobieństwem można prognozować, że władze straci rządzący od 2006 roku Smer, ale rysująca się koalicja opozycyjnych centroprawicowych, liberalnych i lewicowych partii łączy w zasadzie tylko jedno – byle tylko odsunąć Smer od władzy”.

Słowacki Smer to partia socjaldemokratyczna, która rządzi Słowacją od 2006 roku (nie licząc okresu od 2010 do 2012). „W okresie jego rządów Słowacja jako pierwsze i jedyny dotąd państwo Grupy Wyszehradzkiej 1 stycznia 2009 roku wprowadziła euro”. Nie może więc dziwić, że „mają najwyższy spośród państw Grupy Wyszehradzkiej poziom bezrobocia, które wynosi 5,7 proc” i ogromnym problem Słowacji jest korupcja.

Socjaldemokratyczna partia Smer „cieszy się dziś poparciem ponad 17 proc” i „należy do Partii Europejskich Socjalistów”, której członkiem jest Unia Pracy i Sojusz Lewicy Demokratycznej, czyli Nowa Lewica, której kandydatem na prezydenta jest Robert Biedroń.

Niewiele mniejszym poparciem na Słowacji cieszy uznawana za konserwatywną partią OĽANO „Obyčajní Ľudia a nezávislé osobnosti, (Zwyczajni Ludzie i Niezależne Osobistości)” mająca 16,5% poparcia.

Trzecią partią na Słowacji z 10% poparciem jest uznawana przez lewicę za faszystowską Partia Ludowa Nasza Słowacja Mariana Kotleby, którzy nie kryją swojego nacjonalizmu, homofobii i krytyki gender.

Czwartą partią z poparciem 9% jest koalicja Progresívne Slovensko – „socjalliberałowie z silnymi poglądami proeuropejskimi. To właśnie PS wystawiło Zuzanę Čaputovą, która rok temu niespodziewanie została słowacką prezydentką”.

Lewica przed wyborami bała się, że powstanie rząd konserwatystów i ''faszystów” Mariana Kotleby. Słowacy wybierali 150 osobowy parlament w wyborach proporcjonalnych z progiem 5%, gdzie cala Słowacja stanowiła jeden okręg wyborczy.

Ostateczne wyniki wyborów na Słowacji opublikował słowacki portal spectator.sme.sk. Według portalu „oficjalne wyniki wyborów parlamentarnych w 2020 opublikowane przez Słowacki Urząd Statystyczny pokazują, że OĽaNO jest najpopularniejszą partią, z poparciem 25,02% głosów. Jego poparcie wzrosło z 11,02 procent w wyborach w 2016 roku. Drugie miejsce zajął Smer z 18,29 procentami głosów, tracąc około 10 procent w porównaniu z wynikiem z 2016 roku. Trzecim najwyższym wynikiem była Sme Rodina z Boris Kollár z 8,24 procent. W parlamencie będą jeszcze trzy partie: skrajnie prawicowy Kotleba-Partia Ludowa Nasza Słowacja (ĽSNS) z 7,97 procent, Wolność i Solidarność (SaS) z 6,22 procent, oraz Za Ľudí byłego prezydenta Andreja Kiska z 5,77 procent. Koalicja partii Postępowa Słowacja (PS) i Spolu nie dotarła do parlamentu [czyli obozu prezydentki]. Musiał zdobyć co najmniej 7 procent głosów, ale wstępne wyniki wykazały poparcie jedynie na poziomie 6,96 procent. Partia straciła około 1000 głosów, co czyni ją najwęższą stratą w historii. Smer stracił obu partnerów koalicyjnych. Podczas gdy Słowacka Partia Narodowa (SNS) uzyskała poparcie 3,16 procent głosów, Most-Híd zdobył tylko 2,05 procent głosów. Obaj osiągnęli jak dotąd najgorsze wyniki wyborów [i nie znaleźli się w parlamencie]. Węgrzy po raz pierwszy od czasu powstania niepodległej Słowacji nie będą mieli przedstawicieli w parlamencie”.

Podział głosów w parlamencie słowackim jest doskonały. Konserwatywny OľaNO ma 53 mandaty, lewicowy Smer 38, eurosceptyczna i nacjonalistyczna Sme Rodina 17, nacjonalistyczna Kotleba – Partia Ludowa Nasza Słowacja (słow. Ľudová strana – Naše Slovensko, ĽSNS) 17, wolnościowa i eurosceptyczna partia Wolność i Solidarność (słow. Sloboda a Solidarita, SaSnależąca do Sojuszu Europejskich Konserwatystów i Reformatorów 13, centrowa partia Za Ľudí 12. By rządzić na Słowacji trzeba mieć minimum 76 głosów-konserwatyści, nacjonaliści, eurosceptycy i prawicowcy mają 100 mandatów, czyli 2/3.

Jan Bodakowski