Relikwie znajdują się na fragmencie tkany, jaką po ukrzyżowaniu Józef z Arymatei otarł krew ukrzyżowanego Jezusa. Relikwie tą przywiózł Brugii w czasie II wyprawy krzyżowej hrabia Thierry Alzacki. Flandryjczyk otrzymał ją „od patriarchy Jerozolimy i przekazał go Kościołowi w 1150 roku”.

Relikwie krwi Chrystusa znajdują się też w naszym kraju, w Sanktuarium Krwi Chrystusa w Częstochowie. Misjonarz Krwi Chrystusa relikwie otrzymali z włoskiej Mantui. W lombardzkim mieście relikwie krwi Chrystusa przechowywane w bazylice kontr katedralnej pod wezwaniem świętego Andrzeja Apostoła.

Relikwie miał uzyskać rzymski żołnierz Longin, który na Golgocie przebił włócznią bok ukrzyżowanego Jezusa. Ziemie przesiąkniętą krwią Chrystusa zawiózł do rodzinnej Mantui, gdzie w obawie przed profanacją zakopał ją w ołowianej kasetce (były to czasy prześladowań chrześcijan przez pogańskie władze). Longinus po swej męczeńskiej śmierci został pochowany obok miejsca ukrycia relikwia. Po kilku wiekach w 804 roku święty Andrzej we śnie objawił miejsce ukrycia relikwii jednemu z wiernych. Papież Leon III zaproszony przez Karola Wielkiego do miasta potwierdził autentyczność odnalezionych relikwii. Część relikwii została przekazana Karolowi Wielkiemu i znalazła się w królewskiej kaplicy w Paryżu. W Mantui relikwie po raz drugi ukryto w 924 roku w czasie najazdu Hangarów.

Ukryte relikwie po raz drugi odkryto w 1048 roku, kiedy święty Andrzej objawił się podczas snu błogosławionemu Wojciechowi, wyjawiając, gdzie jest ciało świętego Longina i marmurowa urna z ołowianą skrzynką z relikwią krwi Jezusa. W 1053 z Mantui relikwie usiłował wywieść papież Leon IX. W XIX wieku relikwie sprofanowali w 1848 roku austriaccy najeźdźcy – zniszczeniu uległa większa część relikwii.

Jan Bodakowski