Krwawy kwiecień 1944 r. w Małopolsce Wschodniej

Masowe zbrodnie nacjonalistów ukraińskich na Polakach dokonane wcześniej na Wołyniu, wiosną 1944 r. doczekały się swojej kontynuacji w miejscowościach leżących na terenie województw stanisławowskiego i lwowskiego II RP. W pierwszych dniach kwietnia 1944 r. banderowcy dokonali szeregu napadów na wieś Pawlikówka, położoną w powiecie kałuskim województwa stanisławowskiego. Przed II wojną światową miejscowość liczyła ok. 300 gospodarstw, w których mieszkało około 1500 osób, Polaków i Ukraińców. Do pierwszej napaści doszło w nocy z 5 na 6 kwietnia. Napastnicy podpalali polskie domostwa i strzelali do napotkanych osób. Niebroniona ludność polska kryła się w piwnicach i ziemiankach, pozostali ukrywali się w zabudowaniach ukraińskich bądź uciekali do pobliskiego lasu. Następnej nocy banderowcy zaatakowali ponownie, mordując kolejnych Polaków oraz grabiąc i paląc ocalałe domy. W obu napadach zginęło co najmniej 124 Polaków, spalono około 100 polskich gospodarstw. W nocy z 5 na 6 kwietnia upowcy zaatakowali wieś Siemiginów w gminie Bratkowce w powiecie stryjskim województwa stanisławowskiego. Według jednego ze świadków napastnicy wyłapali wszystkich polskich mężczyzn w wieku powyżej 16 lat. Po rozebraniu ich do naga i związaniu rąk drutem kolczastym wszystkich rozstrzelano. Zwłoki oblano benzyną i podpalono. Polskim kobietom wraz z dziećmi nakazano opuszczenie wsi. 6 kwietnia nacjonaliści ukraińscy dokonali zbrodni na Polakach w miejscowości Sołotwina w powiecie nadwórniańskim województwa stanisławowskiego. Banderowcy zabili co najmniej 38 osób oraz ograbili i spalili część polskich domów. W nocy z 6 na 7 kwietnia oddział UPA dokonał mordu na co najmniej 31 polskich mieszkańcach wsi Moosberg, położonej w powiecie jaworowskim województwa lwowskiego. 7 kwietnia została doszczętnie spalona, leżąca w tym samym powiecie, Pyszówka. Zginęły 52 osoby narodowości polskiej, 45 gospodarstw zostało zniszczonych. 9 kwietnia ukraińscy nacjonaliści weszli do wsi Tomaszowce, położonej w byłym powiecie kałuskim województwa stanisławowskiego. Napastnicy palili polskie domy i zabijali napotkanych Polaków, część ofiar spłonęła żywcem. Zamordowano co najmniej 43 osób, spalono 300 gospodarstw. 12 kwietnia oddziały UPA dokonały masakry ponad 100 Polaków we wsiach Hucisko i Miedziaki w powiecie bóbreckim w województwie lwowskim. Tydzień później, w dniach 19-21 kwietnia, w Kutach nad Czeremoszem położonych w powiecie kosowskim województwa stanisławowskiego, ofiarami ukraińskiego mordu padło ok. 200 Polaków i Ormian. Źródła: Grzegorz Hryciuk, Przemiany narodowościowe i ludnościowe w Galicji Wschodniej i na Wołyniu w latach 1931-1948, Toruń 2005 Grzegorz Motyka, Ukraińska partyzantka 1942-1960; Warszawa 2006 Szczepan Siekierka, Henryk Komański, Eugeniusz Różański; Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie stanisławowskim 1939 – 1946; Wrocław 2007 Szczepan Siekierka, Henryk Komański, Krzysztof Bulzacki, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie lwowskim 1939-1947, Wrocław 2006