Początkowo ks. Karol Bogucki był kapelanem w armii austriackiej, także na frontach I wojny światowej. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został zatwierdzony w stopniu dziekana generalnego Wojska Polskiego. Urodził się 26 stycznia 1868 r. we wsi Folwarki Małe koło Brodów na Ukrainie. Po ukończeniu gimnazjum w Brodach w 1889 r. podjął studia teologiczne na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. W 1893 r. otrzymał święcenia kapłańskie i posługiwał w diecezji lwowskiej, m.in. jako wikariusz parafii i katecheta szkoły im. Adama Mickiewicza w Stanisławowie. W 1903 r. wstąpił do armii austro-węgierskiej jako kapelan przy dowództwie 11 Korpusu we Lwowie. W czasie I wojny światowej był starszym kapelanem 11 Dywizji Piechoty na froncie galicyjskim. W listopadzie 1916 r. skierowano go do Generalnego Gubernatorstwa Wojskowego w Kielcach. W 1919 r. został przyjęty do Wojska Polskiego jako kapelan z przydziałem do Szpitala Garnizonowego we Lwowie. Dwa lata później został zatwierdzony w stopniu dziekana generalnego Wojska Polskiego i skierowany na stanowisko dziekana w Dowództwie Okręgu Korpusu Nr II w Lublinie. W latach 1923-1928 był szefem duszpasterstwa wojskowego w DOK nr VI we Lwowie, a następnie - w DOK nr VII w Poznaniu. W 1929 r. został przeniesiony w stan spoczynku. Po przejściu na emeryturę osiadł we Lwowie, gdzie był kapelanem w zakonie benedyktynek oraz katechetą w prowadzonej przez nie szkole. Pełnił funkcję prezesa wydziału wojewódzkiego Polskiego Towarzystwa Opieki nad Grobami Bohaterów we Lwowie. W 1938 r. osiadł w Brodach, gdzie zajmował się działalnością charytatywną i społeczną. Po wybuchu II wojny światowej został aresztowany przez NKWD. Przewieziono go do wiezienia we Lwowie, a później zesłano w głąb ZSRR do obozu w Chersoniu. Okoliczności jego śmierci nie są dokładnie znane. Zmarł prawdopodobnie w maju lub czerwcu 1941 r. Według innych źródeł zmarł w lutym 1942 r. w łagrze pod Akmolińskiem w Kazachstanie. Źródła: T. Kryska Karski S. Żurakowski Generałowie Polski Niepodległej, wyd.: Editions Spotkania Warszawa 1991 H. P. Kosk Generalicja polska, t. 1, wyd.: Oficyna Wydawnicza "Ajaks" Pruszków 1998 fot.: swzygmunt.knc.pl