Ludzie mówią, że świat jest wielki, lecz dla malutkiego dziecka mieści się on w obu dłoniach. Dziecko przychodzi na świat, jako czysta niezapisana kartka. Bez żadnych wskazówek dotyczących tego kim będzie, jakim będzie człowiekiem. Obowiązkiem rodziców, jest wychowanie malucha. To najważniejszy przekaz, który idzie przez całe nasze życie. Niestety, nie zawsze, jest ono prawidłowe. Rodzice bardzo często traktują swoją pociechę, do zrealizowania swoich celów, ambicji życiowych. Zapisują swoje poglądy polityczne, filozofie życiową, bo dziecko ma ich reprezentować. W trakcie dalszego rozwoju w wieku szkolnym narzucają dodatkowe zajęcia, nie mając pewności, że potomek odziedziczy talent po ojcu czy matce. Najlepiej, aby też realizować cały pakiet zajęć, bez zastanowienia, że dziecko wolało by robić coś innego. To nie realizacja marzeń dziecka, lecz rodziców. Każdy człowiek, jest indywidualną jednostką i nie można o tym zapominać. To nie nasz klon, ale człowiek mający własną osobowość, cechy charakteru. Im bardziej rodzic postrzega dziecko, jako część samego siebie, tym bardziej pokłada w nim nadzieje na realizowanie swoich niespełnionych celów. Dorośli będą wtedy mogli żyć chwałą swoich dzieci i pozbyć się uczuć żalu związanego z nieosiągnięciem ambicji. Powinni też zrozumieć, że nigdy nie jest za późno na spełnienie swoich własnych marzeń. Tylko wtedy odpuszczą swoim pociechom i osiągną pełnię szczęścia, oraz równowagę, która jest najważniejszą cechą w życiu człowieka. Należy pamiętać, że jeśli nie uda nam się zrealizować marzenia ze względu na różne czynniki niezależne od nas na przykład: wiek, wykształcenie. Dlatego najważniejsze, aby wybrać to co osiągalne dla nas samych i również dające satysfakcję a przeszłość zamknąć za sobą i spełniać się. Dlatego rodzice powinni dać swoim dzieciom prawo wyboru.