Pierwsza rewolucja

W 1953 roku przybył do Gwatemali, gdzie utrzymywał się z posady lekarza. Po raz kolejny wykazał się rozsądkiem w podejściu do socjalizmu. Odmówił wstąpienia do partii komunistycznej, bo to byłoby równoważne ze straceniem posady lekarza, a był bez grosza i w łachmanach. Mieszkał z marksistką indiańskiego pochodzenia Hildą Gadea, z którą miał dwie córki: Aliuchę i Hilditę. Później został doradcą prezydenta Jacoba Arbenza, do spraw reformy rolnictwa, ale długo to nie potrwało. Arbenz został zdymisjonowany przez Amerykanów za pomocą kuli, a Che Guevara uciekł do Meksyku. Samo obalenie i (a wiele lat później w Meksyku także zamordowanie) Jacoba Arbenza przez Amerykanów to przykład tego, jak "największa demokracja świata" traktowała półkulę zachodnią. W takim sam sposób, jak Związek Radziecki blok państw komunistycznych - krótko za mordę, przy jednoczesnym kolonialnym systemie gospodarczym. To właśnie próba reformy rolnej i ograniczenia wpływów "zielonego potwora", czyli amerykańskiej spółki United Fruit Company obaliło demokratycznie wybranego prezydenta Gwatemali. W przemówieniu inauguracyjnym, Arbenz obiecał przekształcić Gwatemalę z „zacofanego kraju w przeważającej mierze gospodarki feudalnej do nowoczesnego państwa kapitalistycznego”. Mówił o zamiarze "zmniejszenia zależności od rynków zagranicznych i złagodzenia wpływu zagranicznych korporacji na politykę krajową". Oświadczył również, że "możliwa jest modernizacja infrastruktury bez kapitału zagranicznego^". Jego plan gospodarczy zakładał wywłaszczenie nieużytków wchodzących w skład plantacji United Fruit Company oraz budowę zakładów przemysłowych mających konkurować z tymi należącymi do firm amerykańskich. Cóż przy takim programie długo sobie nie porządził. Ameryka sama sobie wiele z tych południowo i środkowoamerykańskich rewolucji wyhodowała swoją ocierającą się o ludobójstwo brutalnością. Przykładem może być śmierć arcybiskupa Salvadoru Oskara Romero, którego zabójcy byli członkami salwadorskich komand śmierci, z czego dwóch ukończyło Szkołę Ameryk – opłacany z amerykańskich pieniędzy trening militarny prowadzony przez CIA i Zielone Berety.

Przyjaciel braci Castro

To właśnie w Meksyku Guevara poznał Raula i Fidela Castro, wtedy politycznych emigrantów. Ernesto dołączył do rewolucjonistów kubańskich, którzy trenowali działania partyzanckie pod kierunkiem byłego kapitana hiszpańskich republikanów spod znaku Alberta Bayo. Odbył wraz z nimi pod jego kierunkiem szkolenie wojskowe, mające go przygotować do przyszłych rewolucji.

Kiedy podjął współpracę z KGB?

Przebywając w otoczeniu Castro był już współpracownikiem KGB. Nie wiadomo kiedy ową współpracę podjął. Czy w czasie pobytu w Gwatemali, czy już na studiach w Buenos Aires. Faktem jest, że kiedy wywiad meksykański aresztuje grupę kubańskich uchodźców pod przywództwem Fidela Castro, wraz z Che to dzięki łapówkom i naciskom z radzieckiej ambasady, zostają oni zwolnieni. Pytaniem, które należy zadać - czy Guevara nie miał w obowiązku pilnować braci Castro i informować o ich działaniach swoich przełożonych z KGB?

Brodacze z Sierra Maestra

W 1955 roku Che wraz z Castro i 82 rebeliantami wyrusza na pokładzie jachtu Granma na Kubę w celu obalenia dyktatury Batisty. Lądują w mangrowym lesie w pobliżu gór Sierra Maestra. I w pierwszej bitwie zostają zmieceni przez regularną armię kubańską. Zaledwie dwunastu z nich przeżyło. Dalszy przebieg wydarzeń to ciąg kapitulacji armii kubańskiej, aż do obalenia dyktatury Fulgencio Batisty w 1959 roku. Źródłem sukcesów Castro i Che było to, że reżim był przeżarty nieprawdopodobną korupcją. Batista zamienił Kubę w największy burdel i kasyno w całej Ameryce. Rewolucjoniści byli witani jak bohaterowie.