40 lat temu powstał Ruch Młodej Polski

Środowisko młodzieży, które miało w przyszłości utworzyć RMP, działało początkowo w gdańskich liceach, a później w duszpasterstwach akademickich w Gdańsku. Po wydarzeniach czerwca 1976 r. młodzież włączyła się w działalność opozycji demokratycznej, organizując pomoc dla represjonowanych robotników, kolportując ulotki oraz angażując się w prace nowo powstałego Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela.

W październiku 1977 r. młodzi opozycjoniści zaczęli wydawać studencki dwutygodnik o profilu narodowo-katolickim „Bratniak”. Niecałe dwa lata później, w lipcu 1979 r., skupieni wokół niego studenci utworzyli Ruch Młodej Polski. Duży wpływ na jego założycieli wywarli duszpasterze akademiccy, dominikanin o. Ludwik Wiśniewski i jezuita o. Bronisław Sroka oraz ks. Witold Andrzejewski. Swoim autorytetem i radą wspierał działaczy Wiesław Chrzanowski.

Deklarację założycielską RMP ogłoszoną 18 sierpnia 1979 r. podpisało ją 25 osób. Nieformalnym liderem organizacji był Aleksander Hall. Prócz niego deklarację podpisali m.in. Piotr Dyk, Magdalena Modzelewska, Danuta i Grzegorz Grzelakowie, Arkadiusz, Bożena i Mirosław Rybiccy, Jan Samsonowicz, Dariusz Kobzdej. Wyznaczono sześć osób do reprezentowania RMP w kraju, m.in. Marka Jurka w Poznaniu oraz Jacka Bartyzela w Łodzi.

W deklaracji podkreślono jako główne cele kwestię obrony praw człowieka i obywatela oraz suwerenności narodu polskiego. Wszelkie działania miały być podejmowane w oparciu o zasady etyki chrześcijańskiej w życiu społecznym. Jako pierwsze środowisko polskiej opozycji demokratycznej RMP opowiadał się za przynależnością Polski do EWG i NATO oraz za gospodarką wolnorynkową.

Organizacja podejmowała działalność samokształceniową dla młodzieży licealnej. W Łodzi zorganizowano klub dyskusyjny. Związane z RMP wydawnictwo „Młoda Polska” publikowało teksty znanych publicystów, m.in. Stefana Kisielewskiego i Wojciecha Wasiutyńskiego.

Wraz z innymi środowiskami opozycyjnymi z Trójmiasta, przede wszystkim z Wolnymi Związkami Zawodowymi, organizowano manifestacje z okazji ważnych rocznic: odzyskania niepodległości 11 listopada, Konstytucji 3 Maja oraz wydarzeń Grudnia '70. Działania te spotykały się z represjami ze strony władz komunistycznych, m.in. w postaci aresztowań.

Po wybuchu strajków w sierpniu 1980 r. członkowie RMP włączyli się aktywnie w działalność NSZZ „Solidarność”, zapewniając pomoc żywnościową, drukarską i łączność między strajkującymi zakładami. Część z nich weszła w skład kierownictwa „Solidarności”.

Po wprowadzeniu stanu wojennego część działaczy organizacji była internowana. Pozostali działali dalej w solidarnościowym podziemiu. Aleksander Hall został członkiem regionalnych władz podziemnej „S” w Gdańsku. Kontynuowano działalność wydawniczą, wydając m.in. niezależny kwartalnik „Polityka Polska”.

Po 1989 r. wielu działaczy Ruchu Młodej Polski było aktywnych w polskiej polityce w ramach nowo powstałych ugrupowań konserwatywnych i chrześcijańsko-demokratycznych.